станкабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. станкабудаўні́к станкабудаўнікі́
Р. станкабудаўніка́ станкабудаўніко́ў
Д. станкабудаўніку́ станкабудаўніка́м
В. станкабудаўніка́ станкабудаўніко́ў
Т. станкабудаўніко́м станкабудаўніка́мі
М. станкабудаўніку́ станкабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)