стані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стані́чны стані́чная стані́чнае стані́чныя
Р. стані́чнага стані́чнай
стані́чнае		 стані́чнага стані́чных
Д. стані́чнаму стані́чнай стані́чнаму стані́чным
В. стані́чны (неадуш.)
стані́чнага (адуш.)		 стані́чную стані́чнае стані́чныя (неадуш.)
стані́чных (адуш.)
Т. стані́чным стані́чнай
стані́чнаю		 стані́чным стані́чнымі
М. стані́чным стані́чнай стані́чным стані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)