Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
аеіклмноптуфцы

і́скраўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. і́скраўскі і́скраўская і́скраўскае і́скраўскія
Р. і́скраўскага і́скраўскай
і́скраўскае		 і́скраўскага і́скраўскіх
Д. і́скраўскаму і́скраўскай і́скраўскаму і́скраўскім
В. і́скраўскі (неадуш.)
і́скраўскага (адуш.)		 і́скраўскую і́скраўскае і́скраўскія (неадуш.)
і́скраўскіх (адуш.)
Т. і́скраўскім і́скраўскай
і́скраўскаю		 і́скраўскім і́скраўскімі
М. і́скраўскім і́скраўскай і́скраўскім і́скраўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

іскраўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іскраўтварэ́нне іскраўтварэ́нні
Р. іскраўтварэ́ння іскраўтварэ́нняў
Д. іскраўтварэ́нню іскраўтварэ́нням
В. іскраўтварэ́нне іскраўтварэ́нні
Т. іскраўтварэ́ннем іскраўтварэ́ннямі
М. іскраўтварэ́нні іскраўтварэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

і́скрачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. і́скрачка і́скрачкі
Р. і́скрачкі і́скрачак
Д. і́скрачцы і́скрачкам
В. і́скрачку і́скрачкі
Т. і́скрачкай
і́скрачкаю		 і́скрачкамі
М. і́скрачцы і́скрачках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

І́скры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. І́скры
Р. І́скраў
Д. І́скрам
В. І́скры
Т. І́скрамі
М. І́скрах

іскры́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іскры́на іскры́ны
Р. іскры́ны іскры́н
Д. іскры́не іскры́нам
В. іскры́ну іскры́ны
Т. іскры́най
іскры́наю		 іскры́намі
М. іскры́не іскры́нах

Крыніцы: piskunou2012.

іскры́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іскры́начка іскры́начкі
Р. іскры́начкі іскры́начак
Д. іскры́начцы іскры́начкам
В. іскры́начку іскры́начкі
Т. іскры́начкай
іскры́начкаю		 іскры́начкамі
М. іскры́начцы іскры́начках

Крыніцы: piskunou2012.

іскры́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іскры́нка іскры́нкі
Р. іскры́нкі іскры́нак
Д. іскры́нцы іскры́нкам
В. іскры́нку іскры́нкі
Т. іскры́нкай
іскры́нкаю		 іскры́нкамі
М. іскры́нцы іскры́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

іскры́ста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
іскры́ста іскры́сцей -

іскры́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. іскры́стасць
Р. іскры́стасці
Д. іскры́стасці
В. іскры́стасць
Т. іскры́стасцю
М. іскры́стасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

іскры́ста-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іскры́ста-бе́лы іскры́ста-бе́лая іскры́ста-бе́лае іскры́ста-бе́лыя
Р. іскры́ста-бе́лага іскры́ста-бе́лай
іскры́ста-бе́лае		 іскры́ста-бе́лага іскры́ста-бе́лых
Д. іскры́ста-бе́ламу іскры́ста-бе́лай іскры́ста-бе́ламу іскры́ста-бе́лым
В. іскры́ста-бе́лы (неадуш.)
іскры́ста-бе́лага (адуш.)		 іскры́ста-бе́лую іскры́ста-бе́лае іскры́ста-бе́лыя (неадуш.)
іскры́ста-бе́лых (адуш.)
Т. іскры́ста-бе́лым іскры́ста-бе́лай
іскры́ста-бе́лаю		 іскры́ста-бе́лым іскры́ста-бе́лымі
М. іскры́ста-бе́лым іскры́ста-бе́лай іскры́ста-бе́лым іскры́ста-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.