іскраўтварэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
іскраўтварэ́нне | іскраўтварэ́нні | |
іскраўтварэ́ння | іскраўтварэ́нняў | |
іскраўтварэ́нню | іскраўтварэ́нням | |
іскраўтварэ́нне | іскраўтварэ́нні | |
іскраўтварэ́ннем | іскраўтварэ́ннямі | |
іскраўтварэ́нні | іскраўтварэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)