ідыябла́ст
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідыябла́ст |
ідыябла́сты |
Р. |
ідыябла́ста |
ідыябла́стаў |
Д. |
ідыябла́сту |
ідыябла́стам |
В. |
ідыябла́ст |
ідыябла́сты |
Т. |
ідыябла́стам |
ідыябла́стамі |
М. |
ідыябла́сце |
ідыябла́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ідыягра́ма
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідыягра́ма |
ідыягра́мы |
Р. |
ідыягра́мы |
ідыягра́м |
Д. |
ідыягра́ме |
ідыягра́мам |
В. |
ідыягра́му |
ідыягра́мы |
Т. |
ідыягра́май ідыягра́маю |
ідыягра́мамі |
М. |
ідыягра́ме |
ідыягра́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ідыяле́кт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідыяле́кт |
ідыяле́кты |
Р. |
ідыяле́кту |
ідыяле́ктаў |
Д. |
ідыяле́кту |
ідыяле́ктам |
В. |
ідыяле́кт |
ідыяле́кты |
Т. |
ідыяле́ктам |
ідыяле́ктамі |
М. |
ідыяле́кце |
ідыяле́ктах |
Крыніцы:
piskunou2012.
ідыямарфі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідыямарфі́зм |
Р. |
ідыямарфі́зму |
Д. |
ідыямарфі́зму |
В. |
ідыямарфі́зм |
Т. |
ідыямарфі́змам |
М. |
ідыямарфі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ідыямарфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідыямарфі́чны |
ідыямарфі́чная |
ідыямарфі́чнае |
ідыямарфі́чныя |
Р. |
ідыямарфі́чнага |
ідыямарфі́чнай ідыямарфі́чнае |
ідыямарфі́чнага |
ідыямарфі́чных |
Д. |
ідыямарфі́чнаму |
ідыямарфі́чнай |
ідыямарфі́чнаму |
ідыямарфі́чным |
В. |
ідыямарфі́чны (неадуш.) ідыямарфі́чнага (адуш.) |
ідыямарфі́чную |
ідыямарфі́чнае |
ідыямарфі́чныя (неадуш.) ідыямарфі́чных (адуш.) |
Т. |
ідыямарфі́чным |
ідыямарфі́чнай ідыямарфі́чнаю |
ідыямарфі́чным |
ідыямарфі́чнымі |
М. |
ідыямарфі́чным |
ідыямарфі́чнай |
ідыямарфі́чным |
ідыямарфі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
ідыяматы́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ідыяматы́зм |
ідыяматы́змы |
Р. |
ідыяматы́зма |
ідыяматы́змаў |
Д. |
ідыяматы́зму |
ідыяматы́змам |
В. |
ідыяматы́зм |
ідыяматы́змы |
Т. |
ідыяматы́змам |
ідыяматы́змамі |
М. |
ідыяматы́зме |
ідыяматы́змах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ідыяма́тыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідыяма́тыка |
Р. |
ідыяма́тыкі |
Д. |
ідыяма́тыцы |
В. |
ідыяма́тыку |
Т. |
ідыяма́тыкай ідыяма́тыкаю |
М. |
ідыяма́тыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідыяматы́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ідыяматы́чнасць |
Р. |
ідыяматы́чнасці |
Д. |
ідыяматы́чнасці |
В. |
ідыяматы́чнасць |
Т. |
ідыяматы́чнасцю |
М. |
ідыяматы́чнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
ідыяматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідыяматы́чны |
ідыяматы́чная |
ідыяматы́чнае |
ідыяматы́чныя |
Р. |
ідыяматы́чнага |
ідыяматы́чнай ідыяматы́чнае |
ідыяматы́чнага |
ідыяматы́чных |
Д. |
ідыяматы́чнаму |
ідыяматы́чнай |
ідыяматы́чнаму |
ідыяматы́чным |
В. |
ідыяматы́чны (неадуш.) ідыяматы́чнага (адуш.) |
ідыяматы́чную |
ідыяматы́чнае |
ідыяматы́чныя (неадуш.) ідыяматы́чных (адуш.) |
Т. |
ідыяматы́чным |
ідыяматы́чнай ідыяматы́чнаю |
ідыяматы́чным |
ідыяматы́чнымі |
М. |
ідыяматы́чным |
ідыяматы́чнай |
ідыяматы́чным |
ідыяматы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ідыямо́рфны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ідыямо́рфны |
ідыямо́рфная |
ідыямо́рфнае |
ідыямо́рфныя |
Р. |
ідыямо́рфнага |
ідыямо́рфнай ідыямо́рфнае |
ідыямо́рфнага |
ідыямо́рфных |
Д. |
ідыямо́рфнаму |
ідыямо́рфнай |
ідыямо́рфнаму |
ідыямо́рфным |
В. |
ідыямо́рфны (неадуш.) ідыямо́рфнага (адуш.) |
ідыямо́рфную |
ідыямо́рфнае |
ідыямо́рфныя (неадуш.) ідыямо́рфных (адуш.) |
Т. |
ідыямо́рфным |
ідыямо́рфнай ідыямо́рфнаю |
ідыямо́рфным |
ідыямо́рфнымі |
М. |
ідыямо́рфным |
ідыямо́рфнай |
ідыямо́рфным |
ідыямо́рфных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.