ідыяматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ідыяматы́чны ідыяматы́чная ідыяматы́чнае ідыяматы́чныя
Р. ідыяматы́чнага ідыяматы́чнай
ідыяматы́чнае		 ідыяматы́чнага ідыяматы́чных
Д. ідыяматы́чнаму ідыяматы́чнай ідыяматы́чнаму ідыяматы́чным
В. ідыяматы́чны (неадуш.)
ідыяматы́чнага (адуш.)		 ідыяматы́чную ідыяматы́чнае ідыяматы́чныя (неадуш.)
ідыяматы́чных (адуш.)
Т. ідыяматы́чным ідыяматы́чнай
ідыяматы́чнаю		 ідыяматы́чным ідыяматы́чнымі
М. ідыяматы́чным ідыяматы́чнай ідыяматы́чным ідыяматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)