Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шчэ́цісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчэ́цісты шчэ́цістая шчэ́цістае шчэ́цістыя
Р. шчэ́цістага шчэ́цістай
шчэ́цістае
шчэ́цістага шчэ́цістых
Д. шчэ́цістаму шчэ́цістай шчэ́цістаму шчэ́цістым
В. шчэ́цісты (неадуш.)
шчэ́цістага (адуш.)
шчэ́цістую шчэ́цістае шчэ́цістыя (неадуш.)
шчэ́цістых (адуш.)
Т. шчэ́цістым шчэ́цістай
шчэ́цістаю
шчэ́цістым шчэ́цістымі
М. шчэ́цістым шчэ́цістай шчэ́цістым шчэ́цістых

Крыніцы: piskunou2012.

шчэ́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. шчэ́ціцца шчэ́цяцца
Прошлы час
м. шчэ́ціўся шчэ́ціліся
ж. шчэ́цілася
н. шчэ́цілася
Дзеепрыслоўе
цяп. час шчэ́цячыся

Крыніцы: piskunou2012.

шчэ́цце

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шчэ́цце
Р. шчэ́цця
Д. шчэ́ццю
В. шчэ́цце
Т. шчэ́ццем
М. шчэ́цці

Крыніцы: piskunou2012.

шчэ́ць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. шчэ́ць
Р. шчэ́ці
Д. шчэ́ці
В. шчэ́ць
Т. шчэ́ццю
М. шчэ́ці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Шчэ́чыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчэ́чыцы
Р. Шчэ́чыц
Шчэ́чыцаў
Д. Шчэ́чыцам
В. Шчэ́чыцы
Т. Шчэ́чыцамі
М. Шчэ́чыцах