Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шчу́р

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчу́р шчуры́
Р. шчура́ шчуро́ў
Д. шчуру́ шчура́м
В. шчура́ шчуро́ў
Т. шчуро́м шчура́мі
М. шчуры́ шчура́х

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

шчу́р

‘продак’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчу́р шчу́ры
Р. шчу́ра шчу́раў
Д. шчу́ру шчу́рам
В. шчу́ра шчу́раў
Т. шчу́рам шчу́рамі
М. шчу́ру шчу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

шчу́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчу́равы шчу́равая шчу́равае шчу́равыя
Р. шчу́равага шчу́равай
шчу́равае
шчу́равага шчу́равых
Д. шчу́раваму шчу́равай шчу́раваму шчу́равым
В. шчу́равы (неадуш.)
шчу́равага (адуш.)
шчу́равую шчу́равае шчу́равыя (неадуш.)
шчу́равых (адуш.)
Т. шчу́равым шчу́равай
шчу́раваю
шчу́равым шчу́равымі
М. шчу́равым шчу́равай шчу́равым шчу́равых

Крыніцы: piskunou2012.

Шчуркі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчуркі́
Р. Шчурко́ў
Д. Шчурка́м
В. Шчуркі́
Т. Шчурка́мі
М. Шчурка́х

Шчу́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шчу́чын
Р. Шчу́чына
Д. Шчу́чыну
В. Шчу́чын
Т. Шчу́чынам
М. Шчу́чыне

Шчу́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шчу́чына
Р. Шчу́чына
Д. Шчу́чыну
В. Шчу́чына
Т. Шчу́чынам
М. Шчу́чыне

шчу́чынскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчу́чынскі шчу́чынская шчу́чынскае шчу́чынскія
Р. шчу́чынскага шчу́чынскай
шчу́чынскае
шчу́чынскага шчу́чынскіх
Д. шчу́чынскаму шчу́чынскай шчу́чынскаму шчу́чынскім
В. шчу́чынскі (неадуш.)
шчу́чынскага (адуш.)
шчу́чынскую шчу́чынскае шчу́чынскія (неадуш.)
шчу́чынскіх (адуш.)
Т. шчу́чынскім шчу́чынскай
шчу́чынскаю
шчу́чынскім шчу́чынскімі
М. шчу́чынскім шчу́чынскай шчу́чынскім шчу́чынскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.