штрыхава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
штрыхава́ны |
штрыхава́ная |
штрыхава́нае |
штрыхава́ныя |
Р. |
штрыхава́нага |
штрыхава́най штрыхава́нае |
штрыхава́нага |
штрыхава́ных |
Д. |
штрыхава́наму |
штрыхава́най |
штрыхава́наму |
штрыхава́ным |
В. |
штрыхава́ны (неадуш.) штрыхава́нага (адуш.) |
штрыхава́ную |
штрыхава́нае |
штрыхава́ныя (неадуш.) штрыхава́ных (адуш.) |
Т. |
штрыхава́ным |
штрыхава́най штрыхава́наю |
штрыхава́ным |
штрыхава́нымі |
М. |
штрыхава́ным |
штрыхава́най |
штрыхава́ным |
штрыхава́ных |
Кароткая форма: штрыхава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
штрыхава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
штрыхава́тасць |
Р. |
штрыхава́тасці |
Д. |
штрыхава́тасці |
В. |
штрыхава́тасць |
Т. |
штрыхава́тасцю |
М. |
штрыхава́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
штрыхава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
штрыху́ецца |
штрыху́юцца |
Прошлы час |
м. |
штрыхава́ўся |
штрыхава́ліся |
ж. |
штрыхава́лася |
н. |
штрыхава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
штрыхава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
штрыху́ю |
штрыху́ем |
2-я ас. |
штрыху́еш |
штрыху́еце |
3-я ас. |
штрыху́е |
штрыху́юць |
Прошлы час |
м. |
штрыхава́ў |
штрыхава́лі |
ж. |
штрыхава́ла |
н. |
штрыхава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
штрыху́й |
штрыху́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
штрыху́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
штрыхавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
штрыхавы́ |
штрыхава́я |
штрыхаво́е |
штрыхавы́я |
Р. |
штрыхаво́га |
штрыхаво́й штрыхаво́е |
штрыхаво́га |
штрыхавы́х |
Д. |
штрыхаво́му |
штрыхаво́й |
штрыхаво́му |
штрыхавы́м |
В. |
штрыхавы́ (неадуш.) штрыхаво́га (адуш.) |
штрыхаву́ю |
штрыхаво́е |
штрыхавы́я (неадуш.) штрыхавы́х (адуш.) |
Т. |
штрыхавы́м |
штрыхаво́й штрыхаво́ю |
штрыхавы́м |
штрыхавы́мі |
М. |
штрыхавы́м |
штрыхаво́й |
штрыхавы́м |
штрыхавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
штрыхко́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
штрыхко́д |
штрыхко́ды |
Р. |
штрыхко́да |
штрыхко́даў |
Д. |
штрыхко́ду |
штрыхко́дам |
В. |
штрыхко́д |
штрыхко́ды |
Т. |
штрыхко́дам |
штрыхко́дамі |
М. |
штрыхко́дзе |
штрыхко́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
штрыхо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
штрыхо́ўка |
Р. |
штрыхо́ўкі |
Д. |
штрыхо́ўцы |
В. |
штрыхо́ўку |
Т. |
штрыхо́ўкай штрыхо́ўкаю |
М. |
штрыхо́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
штрыхпункці́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
штрыхпункці́р |
штрыхпункці́ры |
Р. |
штрыхпункці́ру |
штрыхпункці́раў |
Д. |
штрыхпункці́ру |
штрыхпункці́рам |
В. |
штрыхпункці́р |
штрыхпункці́ры |
Т. |
штрыхпункці́рам |
штрыхпункці́рамі |
М. |
штрыхпункці́ры |
штрыхпункці́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.