штрыхпункці́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
штрыхпункці́р | штрыхпункці́ры | |
штрыхпункці́ру | штрыхпункці́раў | |
штрыхпункці́ру | штрыхпункці́рам | |
штрыхпункці́р | штрыхпункці́ры | |
штрыхпункці́рам | штрыхпункці́рамі | |
штрыхпункці́ры | штрыхпункці́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)