Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

шпу́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпу́р шпу́ры
Р. шпу́ра шпу́раў
Д. шпу́ру шпу́рам
В. шпу́р шпу́ры
Т. шпу́рам шпу́рамі
М. шпу́ры шпу́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпуравы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпуравы́ шпурава́я шпураво́е шпуравы́я
Р. шпураво́га шпураво́й
шпураво́е
шпураво́га шпуравы́х
Д. шпураво́му шпураво́й шпураво́му шпуравы́м
В. шпуравы́ (неадуш.)
шпураво́га (адуш.)
шпураву́ю шпураво́е шпуравы́я (неадуш.)
шпуравы́х (адуш.)
Т. шпуравы́м шпураво́й
шпураво́ю
шпуравы́м шпуравы́мі
М. шпуравы́м шпураво́й шпуравы́м шпуравы́х

Іншыя варыянты: шпу́равы.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

шпу́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпу́равы шпу́равая шпу́равае шпу́равыя
Р. шпу́равага шпу́равай
шпу́равае
шпу́равага шпу́равых
Д. шпу́раваму шпу́равай шпу́раваму шпу́равым
В. шпу́равы (неадуш.) шпу́равую шпу́равае шпу́равыя (неадуш.)
Т. шпу́равым шпу́равай
шпу́раваю
шпу́равым шпу́равымі
М. шпу́равым шпу́равай шпу́равым шпу́равых

Іншыя варыянты: шпуравы́.

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

шпургану́ць

‘шпурнуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпургану́ шпурганё́м
2-я ас. шпургане́ш шпурганяце́
3-я ас. шпургане́ шпургану́ць
Прошлы час
м. шпургану́ў шпургану́лі
ж. шпургану́ла
н. шпургану́ла
Загадны лад
2-я ас. шпургані́ шпургані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шпургану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шпурга́ць

‘шпурляць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шпурга́ю шпурга́ем
2-я ас. шпурга́еш шпурга́еце
3-я ас. шпурга́е шпурга́юць
Прошлы час
м. шпурга́ў шпурга́лі
ж. шпурга́ла
н. шпурга́ла
Загадны лад
2-я ас. шпурга́й шпурга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шпурга́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

шпурля́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпурля́лка шпурля́лкі
Р. шпурля́лкі шпурля́лак
Д. шпурля́лцы шпурля́лкам
В. шпурля́лку шпурля́лкі
Т. шпурля́лкай
шпурля́лкаю
шпурля́лкамі
М. шпурля́лцы шпурля́лках

Крыніцы: piskunou2012.

шпурля́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпурля́льны шпурля́льная шпурля́льнае шпурля́льныя
Р. шпурля́льнага шпурля́льнай
шпурля́льнае
шпурля́льнага шпурля́льных
Д. шпурля́льнаму шпурля́льнай шпурля́льнаму шпурля́льным
В. шпурля́льны (неадуш.)
шпурля́льнага (адуш.)
шпурля́льную шпурля́льнае шпурля́льныя (неадуш.)
шпурля́льных (адуш.)
Т. шпурля́льным шпурля́льнай
шпурля́льнаю
шпурля́льным шпурля́льнымі
М. шпурля́льным шпурля́льнай шпурля́льным шпурля́льных

Крыніцы: piskunou2012.

шпурля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шпурля́нне
Р. шпурля́ння
Д. шпурля́нню
В. шпурля́нне
Т. шпурля́ннем
М. шпурля́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпурляну́ць

‘рэзка кінуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шпурляну́ шпурлянё́м
2-я ас. шпурляне́ш шпурленяце́
3-я ас. шпурляне́ шпурляну́ць
Прошлы час
м. шпурляну́ў шпурляну́лі
ж. шпурляну́ла
н. шпурляну́ла
Загадны лад
2-я ас. шпурляні́ шпурляні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шпурляну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

шпурля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шпурля́юся шпурля́емся
2-я ас. шпурля́ешся шпурля́ецеся
3-я ас. шпурля́ецца шпурля́юцца
Прошлы час
м. шпурля́ўся шпурля́ліся
ж. шпурля́лася
н. шпурля́лася
Загадны лад
2-я ас. шпурля́йся шпурля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час шпурля́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.