Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
аеілоруыэя

Шпако́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Шпако́ўшчына
Р. Шпако́ўшчыны
Д. Шпако́ўшчыне
В. Шпако́ўшчыну
Т. Шпако́ўшчынай
Шпако́ўшчынаю
М. Шпако́ўшчыне

шпа́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпа́ла шпа́лы
Р. шпа́лы шпа́л
Д. шпа́ле шпа́лам
В. шпа́лу шпа́лы
Т. шпа́лай
шпа́лаю		 шпа́ламі
М. шпа́ле шпа́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпа́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпа́лавы шпа́лавая шпа́лавае шпа́лавыя
Р. шпа́лавага шпа́лавай
шпа́лавае		 шпа́лавага шпа́лавых
Д. шпа́лаваму шпа́лавай шпа́лаваму шпа́лавым
В. шпа́лавы (неадуш.)
шпа́лавага (адуш.)		 шпа́лавую шпа́лавае шпа́лавыя (неадуш.)
шпа́лавых (адуш.)
Т. шпа́лавым шпа́лавай
шпа́лаваю		 шпа́лавым шпа́лавымі
М. шпа́лавым шпа́лавай шпа́лавым шпа́лавых

Крыніцы: piskunou2012.

шпалападбі́вачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпалападбі́вачны шпалападбі́вачная шпалападбі́вачнае шпалападбі́вачныя
Р. шпалападбі́вачнага шпалападбі́вачнай
шпалападбі́вачнае		 шпалападбі́вачнага шпалападбі́вачных
Д. шпалападбі́вачнаму шпалападбі́вачнай шпалападбі́вачнаму шпалападбі́вачным
В. шпалападбі́вачны (неадуш.)
шпалападбі́вачнага (адуш.)		 шпалападбі́вачную шпалападбі́вачнае шпалападбі́вачныя (неадуш.)
шпалападбі́вачных (адуш.)
Т. шпалападбі́вачным шпалападбі́вачнай
шпалападбі́вачнаю		 шпалападбі́вачным шпалападбі́вачнымі
М. шпалападбі́вачным шпалападбі́вачнай шпалападбі́вачным шпалападбі́вачных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шпалапрамо́чвальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпалапрамо́чвальны шпалапрамо́чвальная шпалапрамо́чвальнае шпалапрамо́чвальныя
Р. шпалапрамо́чвальнага шпалапрамо́чвальнай
шпалапрамо́чвальнае		 шпалапрамо́чвальнага шпалапрамо́чвальных
Д. шпалапрамо́чвальнаму шпалапрамо́чвальнай шпалапрамо́чвальнаму шпалапрамо́чвальным
В. шпалапрамо́чвальны (неадуш.)
шпалапрамо́чвальнага (адуш.)		 шпалапрамо́чвальную шпалапрамо́чвальнае шпалапрамо́чвальныя (неадуш.)
шпалапрамо́чвальных (адуш.)
Т. шпалапрамо́чвальным шпалапрамо́чвальнай
шпалапрамо́чвальнаю		 шпалапрамо́чвальным шпалапрамо́чвальнымі
М. шпалапрамо́чвальным шпалапрамо́чвальнай шпалапрамо́чвальным шпалапрамо́чвальных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

шпалапрапітны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпалапрапітны́ шпалапрапітна́я шпалапрапітно́е шпалапрапітны́я
Р. шпалапрапітно́га шпалапрапітно́й
шпалапрапітно́е		 шпалапрапітно́га шпалапрапітны́х
Д. шпалапрапітно́му шпалапрапітно́й шпалапрапітно́му шпалапрапітны́м
В. шпалапрапітны́ (неадуш.) шпалапрапітну́ю шпалапрапітно́е шпалапрапітны́я (неадуш.)
Т. шпалапрапітны́м шпалапрапітно́й
шпалапрапітно́ю		 шпалапрапітны́м шпалапрапітны́мі
М. шпалапрапітны́м шпалапрапітно́й шпалапрапітны́м шпалапрапітны́х

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

шпаларэ́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпаларэ́зка шпаларэ́зкі
Р. шпаларэ́зкі шпаларэ́зак
Д. шпаларэ́зцы шпаларэ́зкам
В. шпаларэ́зку шпаларэ́зкі
Т. шпаларэ́зкай
шпаларэ́зкаю		 шпаларэ́зкамі
М. шпаларэ́зцы шпаларэ́зках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

шпаларэ́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шпаларэ́зны шпаларэ́зная шпаларэ́знае шпаларэ́зныя
Р. шпаларэ́знага шпаларэ́знай
шпаларэ́знае		 шпаларэ́знага шпаларэ́зных
Д. шпаларэ́знаму шпаларэ́знай шпаларэ́знаму шпаларэ́зным
В. шпаларэ́зны (неадуш.)
шпаларэ́знага (адуш.)		 шпаларэ́зную шпаларэ́знае шпаларэ́зныя (неадуш.)
шпаларэ́зных (адуш.)
Т. шпаларэ́зным шпаларэ́знай
шпаларэ́знаю		 шпаларэ́зным шпаларэ́знымі
М. шпаларэ́зным шпаларэ́знай шпаларэ́зным шпаларэ́зных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шпале́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шпале́ра шпале́ры
Р. шпале́ры шпале́р
Д. шпале́ры шпале́рам
В. шпале́ру шпале́ры
Т. шпале́рай
шпале́раю		 шпале́рамі
М. шпале́ры шпале́рах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпале́рнік

‘майстар’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шпале́рнік шпале́рнікі
Р. шпале́рніка шпале́рнікаў
Д. шпале́рніку шпале́рнікам
В. шпале́рніка шпале́рнікаў
Т. шпале́рнікам шпале́рнікамі
М. шпале́рніку шпале́рніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.