шкларо́бны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шкларо́бны |
шкларо́бная |
шкларо́бнае |
шкларо́бныя |
Р. |
шкларо́бнага |
шкларо́бнай шкларо́бнае |
шкларо́бнага |
шкларо́бных |
Д. |
шкларо́бнаму |
шкларо́бнай |
шкларо́бнаму |
шкларо́бным |
В. |
шкларо́бны (неадуш.) шкларо́бнага (адуш.) |
шкларо́бную |
шкларо́бнае |
шкларо́бныя (неадуш.) шкларо́бных (адуш.) |
Т. |
шкларо́бным |
шкларо́бнай шкларо́бнаю |
шкларо́бным |
шкларо́бнымі |
М. |
шкларо́бным |
шкларо́бнай |
шкларо́бным |
шкларо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
шкларо́бства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шкларо́бства |
Р. |
шкларо́бства |
Д. |
шкларо́бству |
В. |
шкларо́бства |
Т. |
шкларо́бствам |
М. |
шкларо́бстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
шкларэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шкларэ́з |
шкларэ́зы |
Р. |
шкларэ́за |
шкларэ́заў |
Д. |
шкларэ́зу |
шкларэ́зам |
В. |
шкларэ́з |
шкларэ́зы |
Т. |
шкларэ́зам |
шкларэ́замі |
М. |
шкларэ́зе |
шкларэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шкларэ́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шкларэ́зны |
шкларэ́зная |
шкларэ́знае |
шкларэ́зныя |
Р. |
шкларэ́знага |
шкларэ́знай шкларэ́знае |
шкларэ́знага |
шкларэ́зных |
Д. |
шкларэ́знаму |
шкларэ́знай |
шкларэ́знаму |
шкларэ́зным |
В. |
шкларэ́зны (неадуш.) шкларэ́знага (адуш.) |
шкларэ́зную |
шкларэ́знае |
шкларэ́зныя (неадуш.) шкларэ́зных (адуш.) |
Т. |
шкларэ́зным |
шкларэ́знай шкларэ́знаю |
шкларэ́зным |
шкларэ́знымі |
М. |
шкларэ́зным |
шкларэ́знай |
шкларэ́зным |
шкларэ́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
шклата́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
шклата́ра |
Р. |
шклата́ры |
Д. |
шклата́ры |
В. |
шклата́ру |
Т. |
шклата́рай шклата́раю |
М. |
шклата́ры |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Шкленіко́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Шкленіко́ва |
Р. |
Шкленіко́ва |
Д. |
Шкленіко́ву |
В. |
Шкленіко́ва |
Т. |
Шкленіко́вам |
М. |
Шкленіко́ве |
шкле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шкле́нне |
Р. |
шкле́ння |
Д. |
шкле́нню |
В. |
шкле́нне |
Т. |
шкле́ннем |
М. |
шкле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шкле́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шкле́ннік |
шкле́ннікі |
Р. |
шкле́нніка |
шкле́ннікаў |
Д. |
шкле́нніку |
шкле́ннікам |
В. |
шкле́нніка |
шкле́ннікаў |
Т. |
шкле́ннікам |
шкле́ннікамі |
М. |
шкле́нніку |
шкле́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.