шапіро́графны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шапіро́графны |
шапіро́графная |
шапіро́графнае |
шапіро́графныя |
Р. |
шапіро́графнага |
шапіро́графнай шапіро́графнае |
шапіро́графнага |
шапіро́графных |
Д. |
шапіро́графнаму |
шапіро́графнай |
шапіро́графнаму |
шапіро́графным |
В. |
шапіро́графны (неадуш.) шапіро́графнага (адуш.) |
шапіро́графную |
шапіро́графнае |
шапіро́графныя (неадуш.) шапіро́графных (адуш.) |
Т. |
шапіро́графным |
шапіро́графнай шапіро́графнаю |
шапіро́графным |
шапіро́графнымі |
М. |
шапіро́графным |
шапіро́графнай |
шапіро́графным |
шапіро́графных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
шапіто́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
шапіто́ |
шапіто́ |
Р. |
шапіто́ |
шапіто́ |
Д. |
шапіто́ |
шапіто́ |
В. |
шапіто́ |
шапіто́ |
Т. |
шапіто́ |
шапіто́ |
М. |
шапіто́ |
шапіто́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ша́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ша́пка |
ша́пкі |
Р. |
ша́пкі |
ша́пак |
Д. |
ша́пцы |
ша́пкам |
В. |
ша́пку |
ша́пкі |
Т. |
ша́пкай ша́пкаю |
ша́пкамі |
М. |
ша́пцы |
ша́пках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шапкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шапкава́нне |
Р. |
шапкава́ння |
Д. |
шапкава́нню |
В. |
шапкава́нне |
Т. |
шапкава́ннем |
М. |
шапкава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шапкава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шапку́ю |
шапку́ем |
2-я ас. |
шапку́еш |
шапку́еце |
3-я ас. |
шапку́е |
шапку́юць |
Прошлы час |
м. |
шапкава́ў |
шапкава́лі |
ж. |
шапкава́ла |
н. |
шапкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шапку́й |
шапку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шапку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ша́пкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ша́пкавы |
ша́пкавая |
ша́пкавае |
ша́пкавыя |
Р. |
ша́пкавага |
ша́пкавай ша́пкавае |
ша́пкавага |
ша́пкавых |
Д. |
ша́пкаваму |
ша́пкавай |
ша́пкаваму |
ша́пкавым |
В. |
ша́пкавы (неадуш.) ша́пкавага (адуш.) |
ша́пкавую |
ша́пкавае |
ша́пкавыя (неадуш.) ша́пкавых (адуш.) |
Т. |
ша́пкавым |
ша́пкавай ша́пкаваю |
ша́пкавым |
ша́пкавымі |
М. |
ша́пкавым |
ша́пкавай |
ша́пкавым |
ша́пкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шапказакіда́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
шапказакіда́льніцтва |
Р. |
шапказакіда́льніцтва |
Д. |
шапказакіда́льніцтву |
В. |
шапказакіда́льніцтва |
Т. |
шапказакіда́льніцтвам |
М. |
шапказакіда́льніцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.