Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

цыяні́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыяні́раваны цыяні́раваная цыяні́раванае цыяні́раваныя
Р. цыяні́раванага цыяні́раванай
цыяні́раванае
цыяні́раванага цыяні́раваных
Д. цыяні́раванаму цыяні́раванай цыяні́раванаму цыяні́раваным
В. цыяні́раваны (неадуш.)
цыяні́раванага (адуш.)
цыяні́раваную цыяні́раванае цыяні́раваныя (неадуш.)
цыяні́раваных (адуш.)
Т. цыяні́раваным цыяні́раванай
цыяні́раванаю
цыяні́раваным цыяні́раванымі
М. цыяні́раваным цыяні́раванай цыяні́раваным цыяні́раваных

Кароткая форма: цыяні́равана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

цыяні́равацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. цыяні́руецца цыяні́руюцца
Прошлы час
м. цыяні́раваўся цыяні́раваліся
ж. цыяні́равалася
н. цыяні́равалася

Крыніцы: sbm2012.

цыяні́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цыяні́рую цыяні́руем
2-я ас. цыяні́руеш цыяні́руеце
3-я ас. цыяні́руе цыяні́руюць
Прошлы час
м. цыяні́раваў цыяні́равалі
ж. цыяні́равала
н. цыяні́равала
Загадны лад
2-я ас. цыяні́руй цыяні́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цыяні́руючы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012.

цыяніставадаро́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыяніставадаро́дны цыяніставадаро́дная цыяніставадаро́днае цыяніставадаро́дныя
Р. цыяніставадаро́днага цыяніставадаро́днай
цыяніставадаро́днае
цыяніставадаро́днага цыяніставадаро́дных
Д. цыяніставадаро́днаму цыяніставадаро́днай цыяніставадаро́днаму цыяніставадаро́дным
В. цыяніставадаро́дны (неадуш.)
цыяніставадаро́днага (адуш.)
цыяніставадаро́дную цыяніставадаро́днае цыяніставадаро́дныя (неадуш.)
цыяніставадаро́дных (адуш.)
Т. цыяніставадаро́дным цыяніставадаро́днай
цыяніставадаро́днаю
цыяніставадаро́дным цыяніставадаро́днымі
М. цыяніставадаро́дным цыяніставадаро́днай цыяніставадаро́дным цыяніставадаро́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цыя́ністы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыя́ністы цыя́ністая цыя́ністае цыя́ністыя
Р. цыя́ністага цыя́ністай
цыя́ністае
цыя́ністага цыя́ністых
Д. цыя́ністаму цыя́ністай цыя́ністаму цыя́ністым
В. цыя́ністы (неадуш.)
цыя́ністага (адуш.)
цыя́ністую цыя́ністае цыя́ністыя (неадуш.)
цыя́ністых (адуш.)
Т. цыя́ністым цыя́ністай
цыя́ністаю
цыя́ністым цыя́ністымі
М. цыя́ністым цыя́ністай цыя́ністым цыя́ністых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цыянкобаламі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыянкобаламі́н цыянкобаламі́ны
Р. цыянкобаламі́ну цыянкобаламі́наў
Д. цыянкобаламі́ну цыянкобаламі́нам
В. цыянкобаламі́н цыянкобаламі́ны
Т. цыянкобаламі́нам цыянкобаламі́намі
М. цыянкобаламі́не цыянкобаламі́нах

Крыніцы: piskunou2012.

цыяно́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыяно́з
Р. цыяно́зу
Д. цыяно́зу
В. цыяно́з
Т. цыяно́зам
М. цыяно́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цыяно́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цыяно́зны цыяно́зная цыяно́знае цыяно́зныя
Р. цыяно́знага цыяно́знай
цыяно́знае
цыяно́знага цыяно́зных
Д. цыяно́знаму цыяно́знай цыяно́знаму цыяно́зным
В. цыяно́зны цыяно́зную цыяно́знае цыяно́зныя
Т. цыяно́зным цыяно́знай
цыяно́знаю
цыяно́зным цыяно́знымі
М. цыяно́зным цыяно́знай цыяно́зным цыяно́зных

Крыніцы: tsblm1996.

цыяно́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цыяно́метр цыяно́метры
Р. цыяно́метра цыяно́метраў
Д. цыяно́метру цыяно́метрам
В. цыяно́метр цыяно́метры
Т. цыяно́метрам цыяно́метрамі
М. цыяно́метры цыяно́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

цыянпла́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. цыянпла́ў
Р. цыянпла́ва
Д. цыянпла́ву
В. цыянпла́ў
Т. цыянпла́вам
М. цыянпла́ве

Крыніцы: piskunou2012.