філантро́пія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| філантро́пія | |
| філантро́піі | |
| філантро́піі | |
| філантро́пію | |
| філантро́піяй філантро́піяю |
|
| філантро́піі |
Крыніцы:
філантро́пія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| філантро́пія | |
| філантро́піі | |
| філантро́піі | |
| філантро́пію | |
| філантро́піяй філантро́піяю |
|
| філантро́піі |
Крыніцы:
філантро́пка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| філантро́пка | філантро́пкі | |
| філантро́пкі | філантро́пак | |
| філантро́пцы | філантро́пкам | |
| філантро́пку | філантро́пак | |
| філантро́пкай філантро́пкаю |
філантро́пкамі | |
| філантро́пцы | філантро́пках |
Крыніцы:
філапо́д
‘прадстаўнік ракападобных’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| філапо́д | філапо́ды | |
| філапо́да | філапо́даў | |
| філапо́ду | філапо́дам | |
| філапо́да | філапо́даў | |
| філапо́дам | філапо́дамі | |
| філапо́дзе | філапо́дах |
Крыніцы:
філармані́чны
прыметнік, адносны
| філармані́чны | філармані́чная | філармані́чнае | філармані́чныя | |
| філармані́чнага | філармані́чнай філармані́чнае |
філармані́чнага | філармані́чных | |
| філармані́чнаму | філармані́чнай | філармані́чнаму | філармані́чным | |
| філармані́чны ( філармані́чнага ( |
філармані́чную | філармані́чнае | філармані́чныя ( філармані́чных ( |
|
| філармані́чным | філармані́чнай філармані́чнаю |
філармані́чным | філармані́чнымі | |
| філармані́чным | філармані́чнай | філармані́чным | філармані́чных | |
Крыніцы:
філармо́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| філармо́нія | філармо́ніі | |
| філармо́ніі | філармо́ній | |
| філармо́ніі | філармо́ніям | |
| філармо́нію | філармо́ніі | |
| філармо́ніяй філармо́ніяю |
філармо́ніямі | |
| філармо́ніі | філармо́ніях |
Крыніцы:
філарэ́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| філарэ́т | філарэ́ты | |
| філарэ́та | філарэ́таў | |
| філарэ́ту | філарэ́там | |
| філарэ́та | філарэ́таў | |
| філарэ́там | філарэ́тамі | |
| філарэ́це | філарэ́тах |
Крыніцы:
Філарэ́т
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Філарэ́т | Філарэ́ты | |
| Філарэ́та | Філарэ́таў | |
| Філарэ́ту | Філарэ́там | |
| Філарэ́та | Філарэ́таў | |
| Філарэ́там | Філарэ́тамі | |
| Філарэ́це | Філарэ́тах |
філарэ́цкі
прыметнік, адносны
| філарэ́цкі | філарэ́цкая | філарэ́цкае | філарэ́цкія | |
| філарэ́цкага | філарэ́цкай філарэ́цкае |
філарэ́цкага | філарэ́цкіх | |
| філарэ́цкаму | філарэ́цкай | філарэ́цкаму | філарэ́цкім | |
| філарэ́цкі ( філарэ́цкага ( |
філарэ́цкую | філарэ́цкае | філарэ́цкія ( філарэ́цкіх ( |
|
| філарэ́цкім | філарэ́цкай філарэ́цкаю |
філарэ́цкім | філарэ́цкімі | |
| філарэ́цкім | філарэ́цкай | філарэ́цкім | філарэ́цкіх | |
Крыніцы:
філасафава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| філасафава́нне | філасафава́нні | |
| філасафава́ння | філасафава́нняў | |
| філасафава́нню | філасафава́нням | |
| філасафава́нне | філасафава́нні | |
| філасафава́ннем | філасафава́ннямі | |
| філасафава́нні | філасафава́ннях |
Крыніцы:
філасафава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| філасафу́ю | філасафу́ем | |
| філасафу́еш | філасафу́еце | |
| філасафу́е | філасафу́юць | |
| Прошлы час | ||
| філасафава́ў | філасафава́лі | |
| філасафава́ла | ||
| філасафава́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| філасафу́ючы | ||
Крыніцы: