Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’
бвгдеёжзклмнрстфхцшя

філантро́пія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. філантро́пія
Р. філантро́піі
Д. філантро́піі
В. філантро́пію
Т. філантро́піяй
філантро́піяю
М. філантро́піі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філантро́пка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. філантро́пка філантро́пкі
Р. філантро́пкі філантро́пак
Д. філантро́пцы філантро́пкам
В. філантро́пку філантро́пак
Т. філантро́пкай
філантро́пкаю		 філантро́пкамі
М. філантро́пцы філантро́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філапо́д

‘прадстаўнік ракападобных’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філапо́д філапо́ды
Р. філапо́да філапо́даў
Д. філапо́ду філапо́дам
В. філапо́да філапо́даў
Т. філапо́дам філапо́дамі
М. філапо́дзе філапо́дах

Крыніцы: piskunou2012.

філармані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філармані́чны філармані́чная філармані́чнае філармані́чныя
Р. філармані́чнага філармані́чнай
філармані́чнае		 філармані́чнага філармані́чных
Д. філармані́чнаму філармані́чнай філармані́чнаму філармані́чным
В. філармані́чны (неадуш.)
філармані́чнага (адуш.)		 філармані́чную філармані́чнае філармані́чныя (неадуш.)
філармані́чных (адуш.)
Т. філармані́чным філармані́чнай
філармані́чнаю		 філармані́чным філармані́чнымі
М. філармані́чным філармані́чнай філармані́чным філармані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філармо́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. філармо́нія філармо́ніі
Р. філармо́ніі філармо́ній
Д. філармо́ніі філармо́ніям
В. філармо́нію філармо́ніі
Т. філармо́ніяй
філармо́ніяю		 філармо́ніямі
М. філармо́ніі філармо́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

філарэ́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філарэ́т філарэ́ты
Р. філарэ́та філарэ́таў
Д. філарэ́ту філарэ́там
В. філарэ́та філарэ́таў
Т. філарэ́там філарэ́тамі
М. філарэ́це філарэ́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Філарэ́т

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Філарэ́т Філарэ́ты
Р. Філарэ́та Філарэ́таў
Д. Філарэ́ту Філарэ́там
В. Філарэ́та Філарэ́таў
Т. Філарэ́там Філарэ́тамі
М. Філарэ́це Філарэ́тах

філарэ́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філарэ́цкі філарэ́цкая філарэ́цкае філарэ́цкія
Р. філарэ́цкага філарэ́цкай
філарэ́цкае		 філарэ́цкага філарэ́цкіх
Д. філарэ́цкаму філарэ́цкай філарэ́цкаму філарэ́цкім
В. філарэ́цкі (неадуш.)
філарэ́цкага (адуш.)		 філарэ́цкую філарэ́цкае філарэ́цкія (неадуш.)
філарэ́цкіх (адуш.)
Т. філарэ́цкім філарэ́цкай
філарэ́цкаю		 філарэ́цкім філарэ́цкімі
М. філарэ́цкім філарэ́цкай філарэ́цкім філарэ́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

філасафава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філасафава́нне філасафава́нні
Р. філасафава́ння філасафава́нняў
Д. філасафава́нню філасафава́нням
В. філасафава́нне філасафава́нні
Т. філасафава́ннем філасафава́ннямі
М. філасафава́нні філасафава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

філасафава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. філасафу́ю філасафу́ем
2-я ас. філасафу́еш філасафу́еце
3-я ас. філасафу́е філасафу́юць
Прошлы час
м. філасафава́ў філасафава́лі
ж. філасафава́ла
н. філасафава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час філасафу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.