Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

сігналано́сьбіт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	сігналано́сьбіт	сігналано́сьбіты
Р.	сігналано́сьбіта	сігналано́сьбітаў
Д.	сігналано́сьбіту	сігналано́сьбітам
В.	сігналано́сьбіт	сігналано́сьбіты
Т.	сігналано́сьбітам	сігналано́сьбітамі
М.	сігналано́сьбіце	сігналано́сьбітах

Крыніцы: piskunou2012.

сігналізава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сігналізава́ны	сігналізава́ная	сігналізава́нае	сігналізава́ныя
Р.	сігналізава́нага	сігналізава́най сігналізава́нае	сігналізава́нага	сігналізава́ных
Д.	сігналізава́наму	сігналізава́най	сігналізава́наму	сігналізава́ным
В.	сігналізава́ны (неадуш.) сігналізава́нага (адуш.)	сігналізава́ную	сігналізава́нае	сігналізава́ныя (неадуш.) сігналізава́ных (адуш.)
Т.	сігналізава́ным	сігналізава́най сігналізава́наю	сігналізава́ным	сігналізава́нымі
М.	сігналізава́ным	сігналізава́най	сігналізава́ным	сігналізава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сігналізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сігналізава́ны	сігналізава́ная	сігналізава́нае	сігналізава́ныя
Р.	сігналізава́нага	сігналізава́най сігналізава́нае	сігналізава́нага	сігналізава́ных
Д.	сігналізава́наму	сігналізава́най	сігналізава́наму	сігналізава́ным
В.	сігналізава́ны (неадуш.) сігналізава́нага (адуш.)	сігналізава́ную	сігналізава́нае	сігналізава́ныя (неадуш.) сігналізава́ных (адуш.)
Т.	сігналізава́ным	сігналізава́най сігналізава́наю	сігналізава́ным	сігналізава́нымі
М.	сігналізава́ным	сігналізава́най	сігналізава́ным	сігналізава́ных

Кароткая форма: сігналізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сігналізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сігналізава́ны	сігналізава́ная	сігналізава́нае	сігналізава́ныя
Р.	сігналізава́нага	сігналізава́най сігналізава́нае	сігналізава́нага	сігналізава́ных
Д.	сігналізава́наму	сігналізава́най	сігналізава́наму	сігналізава́ным
В.	сігналізава́ны (неадуш.) сігналізава́нага (адуш.)	сігналізава́ную	сігналізава́нае	сігналізава́ныя (неадуш.) сігналізава́ных (адуш.)
Т.	сігналізава́ным	сігналізава́най сігналізава́наю	сігналізава́ным	сігналізава́нымі
М.	сігналізава́ным	сігналізава́най	сігналізава́ным	сігналізава́ных

Кароткая форма: сігналізава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сігналізава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	сігналізу́ецца	сігналізу́юцца
Прошлы час
м.	сігналізава́ўся	сігналізава́ліся
ж.	сігналізава́лася
н.	сігналізава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сігналізава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	сігналізу́ю	сігналізу́ем
2-я ас.	сігналізу́еш	сігналізу́еце
3-я ас.	сігналізу́е	сігналізу́юць
Прошлы час
м.	сігналізава́ў	сігналізава́лі
ж.	сігналізава́ла
н.	сігналізава́ла
Загадны лад
2-я ас.	сігналізу́й	сігналізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	сігналізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сігналізава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	сігналізу́ю	сігналізу́ем
2-я ас.	сігналізу́еш	сігналізу́еце
3-я ас.	сігналізу́е	сігналізу́юць
Прошлы час
м.	сігналізава́ў	сігналізава́лі
ж.	сігналізава́ла
н.	сігналізава́ла
Загадны лад
2-я ас.	сігналізу́й	сігналізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	сігналізава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сігналіза́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	сігналіза́тар	сігналіза́тары
Р.	сігналіза́тара	сігналіза́тараў
Д.	сігналіза́тару	сігналіза́тарам
В.	сігналіза́тар	сігналіза́тары
Т.	сігналіза́тарам	сігналіза́тарамі
М.	сігналіза́тары	сігналіза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сігналізацы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
сігналізацы́йна	-	-

сігналізацы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сігналізацы́йны	сігналізацы́йная	сігналізацы́йнае	сігналізацы́йныя
Р.	сігналізацы́йнага	сігналізацы́йнай сігналізацы́йнае	сігналізацы́йнага	сігналізацы́йных
Д.	сігналізацы́йнаму	сігналізацы́йнай	сігналізацы́йнаму	сігналізацы́йным
В.	сігналізацы́йны (неадуш.) сігналізацы́йнага (адуш.)	сігналізацы́йную	сігналізацы́йнае	сігналізацы́йныя (неадуш.) сігналізацы́йных (адуш.)
Т.	сігналізацы́йным	сігналізацы́йнай сігналізацы́йнаю	сігналізацы́йным	сігналізацы́йнымі
М.	сігналізацы́йным	сігналізацы́йнай	сігналізацы́йным	сігналізацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)