сігналано́сьбіт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сігналано́сьбіт |
сігналано́сьбіты |
| Р. |
сігналано́сьбіта |
сігналано́сьбітаў |
| Д. |
сігналано́сьбіту |
сігналано́сьбітам |
| В. |
сігналано́сьбіт |
сігналано́сьбіты |
| Т. |
сігналано́сьбітам |
сігналано́сьбітамі |
| М. |
сігналано́сьбіце |
сігналано́сьбітах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сігналізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сігналізава́ны |
сігналізава́ная |
сігналізава́нае |
сігналізава́ныя |
| Р. |
сігналізава́нага |
сігналізава́най сігналізава́нае |
сігналізава́нага |
сігналізава́ных |
| Д. |
сігналізава́наму |
сігналізава́най |
сігналізава́наму |
сігналізава́ным |
| В. |
сігналізава́ны (неадуш.) сігналізава́нага (адуш.) |
сігналізава́ную |
сігналізава́нае |
сігналізава́ныя (неадуш.) сігналізава́ных (адуш.) |
| Т. |
сігналізава́ным |
сігналізава́най сігналізава́наю |
сігналізава́ным |
сігналізава́нымі |
| М. |
сігналізава́ным |
сігналізава́най |
сігналізава́ным |
сігналізава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сігналізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сігналізава́ны |
сігналізава́ная |
сігналізава́нае |
сігналізава́ныя |
| Р. |
сігналізава́нага |
сігналізава́най сігналізава́нае |
сігналізава́нага |
сігналізава́ных |
| Д. |
сігналізава́наму |
сігналізава́най |
сігналізава́наму |
сігналізава́ным |
| В. |
сігналізава́ны (неадуш.) сігналізава́нага (адуш.) |
сігналізава́ную |
сігналізава́нае |
сігналізава́ныя (неадуш.) сігналізава́ных (адуш.) |
| Т. |
сігналізава́ным |
сігналізава́най сігналізава́наю |
сігналізава́ным |
сігналізава́нымі |
| М. |
сігналізава́ным |
сігналізава́най |
сігналізава́ным |
сігналізава́ных |
Кароткая форма: сігналізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сігналізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сігналізава́ны |
сігналізава́ная |
сігналізава́нае |
сігналізава́ныя |
| Р. |
сігналізава́нага |
сігналізава́най сігналізава́нае |
сігналізава́нага |
сігналізава́ных |
| Д. |
сігналізава́наму |
сігналізава́най |
сігналізава́наму |
сігналізава́ным |
| В. |
сігналізава́ны (неадуш.) сігналізава́нага (адуш.) |
сігналізава́ную |
сігналізава́нае |
сігналізава́ныя (неадуш.) сігналізава́ных (адуш.) |
| Т. |
сігналізава́ным |
сігналізава́най сігналізава́наю |
сігналізава́ным |
сігналізава́нымі |
| М. |
сігналізава́ным |
сігналізава́най |
сігналізава́ным |
сігналізава́ных |
Кароткая форма: сігналізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сігналізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сігналізу́ецца |
сігналізу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сігналізава́ўся |
сігналізава́ліся |
| ж. |
сігналізава́лася |
| н. |
сігналізава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сігналізава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сігналізу́ю |
сігналізу́ем |
| 2-я ас. |
сігналізу́еш |
сігналізу́еце |
| 3-я ас. |
сігналізу́е |
сігналізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сігналізава́ў |
сігналізава́лі |
| ж. |
сігналізава́ла |
| н. |
сігналізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сігналізу́й |
сігналізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сігналізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сігналізава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сігналізу́ю |
сігналізу́ем |
| 2-я ас. |
сігналізу́еш |
сігналізу́еце |
| 3-я ас. |
сігналізу́е |
сігналізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сігналізава́ў |
сігналізава́лі |
| ж. |
сігналізава́ла |
| н. |
сігналізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сігналізу́й |
сігналізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сігналізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сігналіза́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сігналіза́тар |
сігналіза́тары |
| Р. |
сігналіза́тара |
сігналіза́тараў |
| Д. |
сігналіза́тару |
сігналіза́тарам |
| В. |
сігналіза́тар |
сігналіза́тары |
| Т. |
сігналіза́тарам |
сігналіза́тарамі |
| М. |
сігналіза́тары |
сігналіза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сігналізацы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сігналізацы́йна |
- |
- |
сігналізацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сігналізацы́йны |
сігналізацы́йная |
сігналізацы́йнае |
сігналізацы́йныя |
| Р. |
сігналізацы́йнага |
сігналізацы́йнай сігналізацы́йнае |
сігналізацы́йнага |
сігналізацы́йных |
| Д. |
сігналізацы́йнаму |
сігналізацы́йнай |
сігналізацы́йнаму |
сігналізацы́йным |
| В. |
сігналізацы́йны (неадуш.) сігналізацы́йнага (адуш.) |
сігналізацы́йную |
сігналізацы́йнае |
сігналізацы́йныя (неадуш.) сігналізацы́йных (адуш.) |
| Т. |
сігналізацы́йным |
сігналізацы́йнай сігналізацы́йнаю |
сігналізацы́йным |
сігналізацы́йнымі |
| М. |
сігналізацы́йным |
сігналізацы́йнай |
сігналізацы́йным |
сігналізацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.