Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
аеёіоуыэюя

сляпо́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сляпо́цкі сляпо́цкая сляпо́цкае сляпо́цкія
Р. сляпо́цкага сляпо́цкай
сляпо́цкае		 сляпо́цкага сляпо́цкіх
Д. сляпо́цкаму сляпо́цкай сляпо́цкаму сляпо́цкім
В. сляпо́цкі (неадуш.)
сляпо́цкага (адуш.)		 сляпо́цкую сляпо́цкае сляпо́цкія (неадуш.)
сляпо́цкіх (адуш.)
Т. сляпо́цкім сляпо́цкай
сляпо́цкаю		 сляпо́цкім сляпо́цкімі
М. сляпо́цкім сляпо́цкай сляпо́цкім сляпо́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

сляпу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сляпу́н слепуны́
Р. слепуна́ слепуно́ў
Д. слепуну́ слепуна́м
В. слепуна́ слепуно́ў
Т. слепуно́м слепуна́мі
М. слепуне́ слепуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сляпу́ча

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сляпу́ча - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

сляпу́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сляпу́часць
Р. сляпу́часці
Д. сляпу́часці
В. сляпу́часць
Т. сляпу́часцю
М. сляпу́часці

Крыніцы: piskunou2012.

сляпу́ча-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сляпу́ча-бе́лы сляпу́ча-бе́лая сляпу́ча-бе́лае сляпу́ча-бе́лыя
Р. сляпу́ча-бе́лага сляпу́ча-бе́лай
сляпу́ча-бе́лае		 сляпу́ча-бе́лага сляпу́ча-бе́лых
Д. сляпу́ча-бе́ламу сляпу́ча-бе́лай сляпу́ча-бе́ламу сляпу́ча-бе́лым
В. сляпу́ча-бе́лы (неадуш.)
сляпу́ча-бе́лага (адуш.)		 сляпу́ча-бе́лую сляпу́ча-бе́лае сляпу́ча-бе́лыя (неадуш.)
сляпу́ча-бе́лых (адуш.)
Т. сляпу́ча-бе́лым сляпу́ча-бе́лай
сляпу́ча-бе́лаю		 сляпу́ча-бе́лым сляпу́ча-бе́лымі
М. сляпу́ча-бе́лым сляпу́ча-бе́лай сляпу́ча-бе́лым сляпу́ча-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

сляпу́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сляпу́чы сляпу́чая сляпу́чае сляпу́чыя
Р. сляпу́чага сляпу́чай
сляпу́чае		 сляпу́чага сляпу́чых
Д. сляпу́чаму сляпу́чай сляпу́чаму сляпу́чым
В. сляпу́чы (неадуш.)
сляпу́чага (адуш.)		 сляпу́чую сляпу́чае сляпу́чыя (неадуш.)
сляпу́чых (адуш.)
Т. сляпу́чым сляпу́чай
сляпу́чаю		 сляпу́чым сляпу́чымі
М. сляпу́чым сляпу́чай сляпу́чым сляпу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сляпу́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сляпу́чы сляпу́чая сляпу́чае сляпу́чыя
Р. сляпу́чага сляпу́чай
сляпу́чае		 сляпу́чага сляпу́чых
Д. сляпу́чаму сляпу́чай сляпу́чаму сляпу́чым
В. сляпу́чы (неадуш.)
сляпу́чага (адуш.)		 сляпу́чую сляпу́чае сляпу́чыя (неадуш.)
сляпу́чых (адуш.)
Т. сляпу́чым сляпу́чай
сляпу́чаю		 сляпу́чым сляпу́чымі
М. сляпу́чым сляпу́чай сляпу́чым сляпу́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сляпы́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сляпы́ сляпа́я сляпо́е сляпы́я
Р. сляпо́га сляпо́й
сляпо́е		 сляпо́га сляпы́х
Д. сляпо́му сляпо́й сляпо́му сляпы́м
В. сляпы́ (неадуш.)
сляпо́га (адуш.)		 сляпу́ю сляпо́е сляпы́я (неадуш.)
сляпы́х (адуш.)
Т. сляпы́м сляпо́й
сляпо́ю		 сляпы́м сляпы́мі
М. сляпы́м сляпо́й сляпы́м сляпы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сляпы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. сляпы́ сляпы́я
Р. сляпо́га сляпы́х
Д. сляпо́му сляпы́м
В. сляпо́га сляпы́х
Т. сляпы́м сляпы́мі
М. сляпы́м сляпы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сляпы́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сляпы́ш слепышы́
Р. слепыша́ слепышо́ў
Д. слепышу́ слепыша́м
В. слепыша́ слепышо́ў
Т. слепышо́м слепыша́мі
М. слепышы́ слепыша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.