сляпы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. сляпы́ сляпы́я
Р. сляпо́га сляпы́х
Д. сляпо́му сляпы́м
В. сляпо́га сляпы́х
Т. сляпы́м сляпы́мі
М. сляпы́м сляпы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)