сляпу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сляпу́н | слепуны́ | |
| слепуна́ | слепуно́ў | |
| слепуну́ | слепуна́м | |
| слепуна́ | слепуно́ў | |
| слепуно́м | слепуна́мі | |
| слепуне́ | слепуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)