сатура́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сатура́тар |
сатура́тары |
Р. |
сатура́тара |
сатура́тараў |
Д. |
сатура́тару |
сатура́тарам |
В. |
сатура́тар |
сатура́тары |
Т. |
сатура́тарам |
сатура́тарамі |
М. |
сатура́тары |
сатура́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сатура́тарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сатура́тарны |
сатура́тарная |
сатура́тарнае |
сатура́тарныя |
Р. |
сатура́тарнага |
сатура́тарнай сатура́тарнае |
сатура́тарнага |
сатура́тарных |
Д. |
сатура́тарнаму |
сатура́тарнай |
сатура́тарнаму |
сатура́тарным |
В. |
сатура́тарны (неадуш.) сатура́тарнага (адуш.) |
сатура́тарную |
сатура́тарнае |
сатура́тарныя (неадуш.) сатура́тарных (адуш.) |
Т. |
сатура́тарным |
сатура́тарнай сатура́тарнаю |
сатура́тарным |
сатура́тарнымі |
М. |
сатура́тарным |
сатура́тарнай |
сатура́тарным |
сатура́тарных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сатурацы́йна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сатурацы́йна |
- |
- |
сатурацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сатурацы́йны |
сатурацы́йная |
сатурацы́йнае |
сатурацы́йныя |
Р. |
сатурацы́йнага |
сатурацы́йнай сатурацы́йнае |
сатурацы́йнага |
сатурацы́йных |
Д. |
сатурацы́йнаму |
сатурацы́йнай |
сатурацы́йнаму |
сатурацы́йным |
В. |
сатурацы́йны (неадуш.) сатурацы́йнага (адуш.) |
сатурацы́йную |
сатурацы́йнае |
сатурацы́йныя (неадуш.) сатурацы́йных (адуш.) |
Т. |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнай сатурацы́йнаю |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнымі |
М. |
сатурацы́йным |
сатурацы́йнай |
сатурацы́йным |
сатурацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сатура́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сатура́цыя |
Р. |
сатура́цыі |
Д. |
сатура́цыі |
В. |
сатура́цыю |
Т. |
сатура́цыяй сатура́цыяю |
М. |
сатура́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Сату́рн
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сату́рн |
Р. |
Сату́рна |
Д. |
Сату́рну |
В. |
Сату́рна |
Т. |
Сату́рнам |
М. |
Сату́рне |
Сату́рн
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сату́рн |
Р. |
Сату́рна |
Д. |
Сату́рну |
В. |
Сату́рн |
Т. |
Сату́рнам |
М. |
Сату́рне |
сатурналі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сатурналі́ст |
сатурналі́сты |
Р. |
сатурналі́ста |
сатурналі́стаў |
Д. |
сатурналі́сту |
сатурналі́стам |
В. |
сатурналі́ста |
сатурналі́стаў |
Т. |
сатурналі́стам |
сатурналі́стамі |
М. |
сатурналі́сце |
сатурналі́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сатурна́лія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сатурна́лія |
сатурна́ліі |
Р. |
сатурна́ліі |
сатурна́лій |
Д. |
сатурна́ліі |
сатурна́ліям |
В. |
сатурна́лію |
сатурна́ліі |
Т. |
сатурна́ліяй сатурна́ліяю |
сатурна́ліямі |
М. |
сатурна́ліі |
сатурна́ліях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
сатурні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сатурні́зм |
Р. |
сатурні́зму |
Д. |
сатурні́зму |
В. |
сатурні́зм |
Т. |
сатурні́змам |
М. |
сатурні́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.