Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сатура́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сатура́тар сатура́тары
Р. сатура́тара сатура́тараў
Д. сатура́тару сатура́тарам
В. сатура́тар сатура́тары
Т. сатура́тарам сатура́тарамі
М. сатура́тары сатура́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сатура́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сатура́тарны сатура́тарная сатура́тарнае сатура́тарныя
Р. сатура́тарнага сатура́тарнай
сатура́тарнае
сатура́тарнага сатура́тарных
Д. сатура́тарнаму сатура́тарнай сатура́тарнаму сатура́тарным
В. сатура́тарны (неадуш.)
сатура́тарнага (адуш.)
сатура́тарную сатура́тарнае сатура́тарныя (неадуш.)
сатура́тарных (адуш.)
Т. сатура́тарным сатура́тарнай
сатура́тарнаю
сатура́тарным сатура́тарнымі
М. сатура́тарным сатура́тарнай сатура́тарным сатура́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сатурацы́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сатурацы́йна - -

сатурацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сатурацы́йны сатурацы́йная сатурацы́йнае сатурацы́йныя
Р. сатурацы́йнага сатурацы́йнай
сатурацы́йнае
сатурацы́йнага сатурацы́йных
Д. сатурацы́йнаму сатурацы́йнай сатурацы́йнаму сатурацы́йным
В. сатурацы́йны (неадуш.)
сатурацы́йнага (адуш.)
сатурацы́йную сатурацы́йнае сатурацы́йныя (неадуш.)
сатурацы́йных (адуш.)
Т. сатурацы́йным сатурацы́йнай
сатурацы́йнаю
сатурацы́йным сатурацы́йнымі
М. сатурацы́йным сатурацы́йнай сатурацы́йным сатурацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сатура́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сатура́цыя
Р. сатура́цыі
Д. сатура́цыі
В. сатура́цыю
Т. сатура́цыяй
сатура́цыяю
М. сатура́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сату́рн

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сату́рн
Р. Сату́рна
Д. Сату́рну
В. Сату́рна
Т. Сату́рнам
М. Сату́рне

Сату́рн

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сату́рн
Р. Сату́рна
Д. Сату́рну
В. Сату́рн
Т. Сату́рнам
М. Сату́рне

сатурналі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сатурналі́ст сатурналі́сты
Р. сатурналі́ста сатурналі́стаў
Д. сатурналі́сту сатурналі́стам
В. сатурналі́ста сатурналі́стаў
Т. сатурналі́стам сатурналі́стамі
М. сатурналі́сце сатурналі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

сатурна́лія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сатурна́лія сатурна́ліі
Р. сатурна́ліі сатурна́лій
Д. сатурна́ліі сатурна́ліям
В. сатурна́лію сатурна́ліі
Т. сатурна́ліяй
сатурна́ліяю
сатурна́ліямі
М. сатурна́ліі сатурна́ліях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

сатурні́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сатурні́зм
Р. сатурні́зму
Д. сатурні́зму
В. сатурні́зм
Т. сатурні́змам
М. сатурні́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.