п’яню́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| п’яню́га | п’яню́гі | |
| п’яню́гі | п’яню́г | |
| п’яню́зе | п’яню́гам | |
| п’яню́гу | п’яню́г | |
| п’яню́гай п’яню́гаю |
п’яню́гамі | |
| п’яню́зе | п’яню́гах |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніп’яню́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| п’яню́га | п’яню́гі | |
| п’яню́гі | п’яню́г | |
| п’яню́гу | п’яню́гам | |
| п’яню́гу | п’яню́г | |
| п’яню́гам | п’яню́гамі | |
| п’яню́гу | п’яню́гах |
Крыніцы:
п’яню́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| п’яню́жка | п’яню́жкі | |
| п’яню́жкі | п’яню́жак | |
| п’яню́жцы | п’яню́жкам | |
| п’яню́жку | п’яню́жак | |
| п’яню́жкай п’яню́жкаю |
п’яню́жкамі | |
| п’яню́жцы | п’яню́жках |
Крыніцы:
п’яню́жка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| п’яню́жка | п’яню́жкі | |
| п’яню́жкі | п’яню́жак | |
| п’яню́жку | п’яню́жкам | |
| п’яню́жку | п’яню́жак | |
| п’яню́жкам | п’яню́жкамі | |
| п’яню́жку | п’яню́жках |
Крыніцы:
п’яню́сенькі
прыметнік, якасны
| п’яню́сенькі | п’яню́сенькая | п’яню́сенькае | п’яню́сенькія | |
| п’яню́сенькага | п’яню́сенькай п’яню́сенькае |
п’яню́сенькага | п’яню́сенькіх | |
| п’яню́сенькаму | п’яню́сенькай | п’яню́сенькаму | п’яню́сенькім | |
| п’яню́сенькі ( п’яню́сенькага ( |
п’яню́сенькую | п’яню́сенькае | п’яню́сенькія ( п’яню́сенькіх ( |
|
| п’яню́сенькім | п’яню́сенькай п’яню́сенькаю |
п’яню́сенькім | п’яню́сенькімі | |
| п’яню́сенькім | п’яню́сенькай | п’яню́сенькім | п’яню́сенькіх | |
Крыніцы:
п’яню́ткі
прыметнік, якасны
| п’яню́ткі | п’яню́ткая | п’яню́ткае | п’яню́ткія | |
| п’яню́ткага | п’яню́ткай п’яню́ткае |
п’яню́ткага | п’яню́ткіх | |
| п’яню́ткаму | п’яню́ткай | п’яню́ткаму | п’яню́ткім | |
| п’яню́ткі ( п’яню́ткага ( |
п’яню́ткую | п’яню́ткае | п’яню́ткія ( п’яню́ткіх ( |
|
| п’яню́ткім | п’яню́ткай п’яню́ткаю |
п’яню́ткім | п’яню́ткімі | |
| п’яню́ткім | п’яню́ткай | п’яню́ткім | п’яню́ткіх | |
Крыніцы:
п’яню́чы
прыметнік, якасны
| п’яню́чы | п’яню́чая | п’яню́чае | п’яню́чыя | |
| п’яню́чага | п’яню́чай п’яню́чае |
п’яню́чага | п’яню́чых | |
| п’яню́чаму | п’яню́чай | п’яню́чаму | п’яню́чым | |
| п’яню́чы ( п’яню́чага ( |
п’яню́чую | п’яню́чае | п’яню́чыя ( п’яню́чых ( |
|
| п’яню́чым | п’яню́чай п’яню́чаю |
п’яню́чым | п’яню́чымі | |
| п’яню́чым | п’яню́чай | п’яню́чым | п’яню́чых | |
Крыніцы:
п’яню́чы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
| п’яню́чы | п’яню́чая | п’яню́чае | п’яню́чыя | |
| п’яню́чага | п’яню́чай п’яню́чае |
п’яню́чага | п’яню́чых | |
| п’яню́чаму | п’яню́чай | п’яню́чаму | п’яню́чым | |
| п’яню́чы ( п’яню́чага ( |
п’яню́чую | п’яню́чае | п’яню́чыя ( п’яню́чых ( |
|
| п’яню́чым | п’яню́чай п’яню́чаю |
п’яню́чым | п’яню́чымі | |
| п’яню́чым | п’яню́чай | п’яню́чым | п’яню́чых | |
Крыніцы:
п’я́ўка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| п’я́ўка | п’я́ўкі | |
| п’я́ўкі | п’я́вак | |
| п’я́ўцы | п’я́ўкам | |
| п’я́ўку | п’я́вак | |
| п’я́ўкай п’я́ўкаю |
п’я́ўкамі | |
| п’я́ўцы | п’я́ўках |
Крыніцы: