Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Новадзевя́ткавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Новадзевя́ткавічы
Р.	Новадзевя́ткавіч Новадзевя́ткавічаў
Д.	Новадзевя́ткавічам
В.	Новадзевя́ткавічы
Т.	Новадзевя́ткавічамі
М.	Новадзевя́ткавічах

новадзявя́ткавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новадзявя́ткавіцкі	новадзявя́ткавіцкая	новадзявя́ткавіцкае	новадзявя́ткавіцкія
Р.	новадзявя́ткавіцкага	новадзявя́ткавіцкай новадзявя́ткавіцкае	новадзявя́ткавіцкага	новадзявя́ткавіцкіх
Д.	новадзявя́ткавіцкаму	новадзявя́ткавіцкай	новадзявя́ткавіцкаму	новадзявя́ткавіцкім
В.	новадзявя́ткавіцкі (неадуш.) новадзявя́ткавіцкага (адуш.)	новадзявя́ткавіцкую	новадзявя́ткавіцкае	новадзявя́ткавіцкія (неадуш.) новадзявя́ткавіцкіх (адуш.)
Т.	новадзявя́ткавіцкім	новадзявя́ткавіцкай новадзявя́ткавіцкаю	новадзявя́ткавіцкім	новадзявя́ткавіцкімі
М.	новадзявя́ткавіцкім	новадзявя́ткавіцкай	новадзявя́ткавіцкім	новадзявя́ткавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Новадзяра́жна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Новадубава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

новазакла́дзены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новазакла́дзены	новазакла́дзеная	новазакла́дзенае	новазакла́дзеныя
Р.	новазакла́дзенага	новазакла́дзенай новазакла́дзенае	новазакла́дзенага	новазакла́дзеных
Д.	новазакла́дзенаму	новазакла́дзенай	новазакла́дзенаму	новазакла́дзеным
В.	новазакла́дзены (неадуш.) новазакла́дзенага (адуш.)	новазакла́дзеную	новазакла́дзенае	новазакла́дзеныя (неадуш.) новазакла́дзеных (адуш.)
Т.	новазакла́дзеным	новазакла́дзенай новазакла́дзенаю	новазакла́дзеным	новазакла́дзенымі
М.	новазакла́дзеным	новазакла́дзенай	новазакла́дзеным	новазакла́дзеных

Крыніцы: piskunou2012.

Новазале́ссе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

новазапаве́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новазапаве́тны	новазапаве́тная	новазапаве́тнае	новазапаве́тныя
Р.	новазапаве́тнага	новазапаве́тнай новазапаве́тнае	новазапаве́тнага	новазапаве́тных
Д.	новазапаве́тнаму	новазапаве́тнай	новазапаве́тнаму	новазапаве́тным
В.	новазапаве́тны (неадуш.) новазапаве́тнага (адуш.)	новазапаве́тную	новазапаве́тнае	новазапаве́тныя (неадуш.) новазапаве́тных (адуш.)
Т.	новазапаве́тным	новазапаве́тнай новазапаве́тнаю	новазапаве́тным	новазапаве́тнымі
М.	новазапаве́тным	новазапаве́тнай	новазапаве́тным	новазапаве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

новазара́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	новазара́нскі	новазара́нская	новазара́нскае	новазара́нскія
Р.	новазара́нскага	новазара́нскай новазара́нскае	новазара́нскага	новазара́нскіх
Д.	новазара́нскаму	новазара́нскай	новазара́нскаму	новазара́нскім
В.	новазара́нскі (неадуш.) новазара́нскага (адуш.)	новазара́нскую	новазара́нскае	новазара́нскія (неадуш.) новазара́нскіх (адуш.)
Т.	новазара́нскім	новазара́нскай новазара́нскаю	новазара́нскім	новазара́нскімі
М.	новазара́нскім	новазара́нскай	новазара́нскім	новазара́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Новазаро́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Новазарэ́чча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum