Новадубава́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. Новадубава́я
Р. Новадубаво́й
Д. Новадубаво́й
В. Новадубаву́ю
Т. Новадубаво́й
Новадубаво́ю
М. Новадубаво́й

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)