новазапаве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. новазапаве́тны новазапаве́тная новазапаве́тнае новазапаве́тныя
Р. новазапаве́тнага новазапаве́тнай
новазапаве́тнае		 новазапаве́тнага новазапаве́тных
Д. новазапаве́тнаму новазапаве́тнай новазапаве́тнаму новазапаве́тным
В. новазапаве́тны (неадуш.)
новазапаве́тнага (адуш.)		 новазапаве́тную новазапаве́тнае новазапаве́тныя (неадуш.)
новазапаве́тных (адуш.)
Т. новазапаве́тным новазапаве́тнай
новазапаве́тнаю		 новазапаве́тным новазапаве́тнымі
М. новазапаве́тным новазапаве́тнай новазапаве́тным новазапаве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)