непаваро́тліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
непаваро́тліва |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непаваро́тлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непаваро́тлівасць |
Р. |
непаваро́тлівасці |
Д. |
непаваро́тлівасці |
В. |
непаваро́тлівасць |
Т. |
непаваро́тлівасцю |
М. |
непаваро́тлівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непаваро́тлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непаваро́тлівы |
непаваро́тлівая |
непаваро́тлівае |
непаваро́тлівыя |
Р. |
непаваро́тлівага |
непаваро́тлівай непаваро́тлівае |
непаваро́тлівага |
непаваро́тлівых |
Д. |
непаваро́тліваму |
непаваро́тлівай |
непаваро́тліваму |
непаваро́тлівым |
В. |
непаваро́тлівы (неадуш.) непаваро́тлівага (адуш.) |
непаваро́тлівую |
непаваро́тлівае |
непаваро́тлівыя (неадуш.) непаваро́тлівых (адуш.) |
Т. |
непаваро́тлівым |
непаваро́тлівай непаваро́тліваю |
непаваро́тлівым |
непаваро́тлівымі |
М. |
непаваро́тлівым |
непаваро́тлівай |
непаваро́тлівым |
непаваро́тлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непаваро́тнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непаваро́тнасць |
Р. |
непаваро́тнасці |
Д. |
непаваро́тнасці |
В. |
непаваро́тнасць |
Т. |
непаваро́тнасцю |
М. |
непаваро́тнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаваро́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непаваро́тны |
непаваро́тная |
непаваро́тнае |
непаваро́тныя |
Р. |
непаваро́тнага |
непаваро́тнай непаваро́тнае |
непаваро́тнага |
непаваро́тных |
Д. |
непаваро́тнаму |
непаваро́тнай |
непаваро́тнаму |
непаваро́тным |
В. |
непаваро́тны (неадуш.) непаваро́тнага (адуш.) |
непаваро́тную |
непаваро́тнае |
непаваро́тныя (неадуш.) непаваро́тных (адуш.) |
Т. |
непаваро́тным |
непаваро́тнай непаваро́тнаю |
непаваро́тным |
непаваро́тнымі |
М. |
непаваро́тным |
непаваро́тнай |
непаваро́тным |
непаваро́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непаве́дамлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
непаве́дамлены |
непаве́дамленая |
непаве́дамленае |
непаве́дамленыя |
Р. |
непаве́дамленага |
непаве́дамленай непаве́дамленае |
непаве́дамленага |
непаве́дамленых |
Д. |
непаве́дамленаму |
непаве́дамленай |
непаве́дамленаму |
непаве́дамленым |
В. |
непаве́дамлены (неадуш.) непаве́дамленага (адуш.) |
непаве́дамленую |
непаве́дамленае |
непаве́дамленыя (неадуш.) непаве́дамленых (адуш.) |
Т. |
непаве́дамленым |
непаве́дамленай непаве́дамленаю |
непаве́дамленым |
непаве́дамленымі |
М. |
непаве́дамленым |
непаве́дамленай |
непаве́дамленым |
непаве́дамленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
непаве́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
непаве́йнасць |
Р. |
непаве́йнасці |
Д. |
непаве́йнасці |
В. |
непаве́йнасць |
Т. |
непаве́йнасцю |
М. |
непаве́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.