кнігалю́бства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кнігалю́бства |
Р. |
кнігалю́бства |
Д. |
кнігалю́бству |
В. |
кнігалю́бства |
Т. |
кнігалю́бствам |
М. |
кнігалю́бстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
кнігама́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігама́н |
кнігама́ны |
Р. |
кнігама́на |
кнігама́наў |
Д. |
кнігама́ну |
кнігама́нам |
В. |
кнігама́на |
кнігама́наў |
Т. |
кнігама́нам |
кнігама́намі |
М. |
кнігама́не |
кнігама́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
кнігано́ша
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігано́ша |
кнігано́шы |
Р. |
кнігано́шы |
кнігано́ш |
Д. |
кнігано́шы |
кнігано́шам |
В. |
кнігано́шу |
кнігано́ш |
Т. |
кнігано́шай кнігано́шаю |
кнігано́шамі |
М. |
кнігано́шы |
кнігано́шах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кнігано́ша
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігано́ша |
кнігано́шы |
Р. |
кнігано́шы |
кнігано́ш |
Д. |
кнігано́шу |
кнігано́шам |
В. |
кнігано́шу |
кнігано́ш |
Т. |
кнігано́шам |
кнігано́шамі |
М. |
кнігано́шу |
кнігано́шах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кнігапіса́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кнігапіса́нне |
Р. |
кнігапіса́ння |
Д. |
кнігапіса́нню |
В. |
кнігапіса́нне |
Т. |
кнігапіса́ннем |
М. |
кнігапіса́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
кнігапрадаве́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кнігапрадаве́ц |
кнігапрадаўцы́ |
Р. |
кнігапрадаўца́ |
кнігапрадаўцо́ў |
Д. |
кнігапрадаўцу́ |
кнігапрадаўца́м |
В. |
кнігапрадаўца́ |
кнігапрадаўцо́ў |
Т. |
кнігапрадаўцо́м |
кнігапрадаўца́мі |
М. |
кнігапрадаўцу́ |
кнігапрадаўца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
кнігапрадаве́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кнігапрадаве́цкі |
кнігапрадаве́цкая |
кнігапрадаве́цкае |
кнігапрадаве́цкія |
Р. |
кнігапрадаве́цкага |
кнігапрадаве́цкай кнігапрадаве́цкае |
кнігапрадаве́цкага |
кнігапрадаве́цкіх |
Д. |
кнігапрадаве́цкаму |
кнігапрадаве́цкай |
кнігапрадаве́цкаму |
кнігапрадаве́цкім |
В. |
кнігапрадаве́цкі (неадуш.) кнігапрадаве́цкага (адуш.) |
кнігапрадаве́цкую |
кнігапрадаве́цкае |
кнігапрадаве́цкія (неадуш.) кнігапрадаве́цкіх (адуш.) |
Т. |
кнігапрадаве́цкім |
кнігапрадаве́цкай кнігапрадаве́цкаю |
кнігапрадаве́цкім |
кнігапрадаве́цкімі |
М. |
кнігапрадаве́цкім |
кнігапрадаве́цкай |
кнігапрадаве́цкім |
кнігапрадаве́цкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
кнігараспаўсю́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кнігараспаўсю́джванне |
Р. |
кнігараспаўсю́джвання |
Д. |
кнігараспаўсю́джванню |
В. |
кнігараспаўсю́джванне |
Т. |
кнігараспаўсю́джваннем |
М. |
кнігараспаўсю́джванні |
Крыніцы:
piskunou2012.