кнігапрадаве́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кнігапрадаве́цкі кнігапрадаве́цкая кнігапрадаве́цкае кнігапрадаве́цкія
Р. кнігапрадаве́цкага кнігапрадаве́цкай
кнігапрадаве́цкае		 кнігапрадаве́цкага кнігапрадаве́цкіх
Д. кнігапрадаве́цкаму кнігапрадаве́цкай кнігапрадаве́цкаму кнігапрадаве́цкім
В. кнігапрадаве́цкі (неадуш.)
кнігапрадаве́цкага (адуш.)		 кнігапрадаве́цкую кнігапрадаве́цкае кнігапрадаве́цкія (неадуш.)
кнігапрадаве́цкіх (адуш.)
Т. кнігапрадаве́цкім кнігапрадаве́цкай
кнігапрадаве́цкаю		 кнігапрадаве́цкім кнігапрадаве́цкімі
М. кнігапрадаве́цкім кнігапрадаве́цкай кнігапрадаве́цкім кнігапрадаве́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)