кнігапрадаве́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кнігапрадаве́ц кнігапрадаўцы́
Р. кнігапрадаўца́ кнігапрадаўцо́ў
Д. кнігапрадаўцу́ кнігапрадаўца́м
В. кнігапрадаўца́ кнігапрадаўцо́ў
Т. кнігапрадаўцо́м кнігапрадаўца́мі
М. кнігапрадаўцу́ кнігапрадаўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)