зеленамо́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
зеленамо́шнік |
зеленамо́шнікі |
Р. |
зеленамо́шніку |
зеленамо́шнікаў |
Д. |
зеленамо́шніку |
зеленамо́шнікам |
В. |
зеленамо́шнік |
зеленамо́шнікі |
Т. |
зеленамо́шнікам |
зеленамо́шнікамі |
М. |
зеленамо́шніку |
зеленамо́шніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зеленкава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зеленкава́тасць |
Р. |
зеленкава́тасці |
Д. |
зеленкава́тасці |
В. |
зеленкава́тасць |
Т. |
зеленкава́тасцю |
М. |
зеленкава́тасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
зеленкава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зеленкава́ты |
зеленкава́тая |
зеленкава́тае |
зеленкава́тыя |
Р. |
зеленкава́тага |
зеленкава́тай зеленкава́тае |
зеленкава́тага |
зеленкава́тых |
Д. |
зеленкава́таму |
зеленкава́тай |
зеленкава́таму |
зеленкава́тым |
В. |
зеленкава́ты (неадуш.) зеленкава́тага (адуш.) |
зеленкава́тую |
зеленкава́тае |
зеленкава́тыя (неадуш.) зеленкава́тых (адуш.) |
Т. |
зеленкава́тым |
зеленкава́тай зеленкава́таю |
зеленкава́тым |
зеленкава́тымі |
М. |
зеленкава́тым |
зеленкава́тай |
зеленкава́тым |
зеленкава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.