Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеёіоуыя

звінава́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звінава́чаны звінава́чаная звінава́чанае звінава́чаныя
Р. звінава́чанага звінава́чанай
звінава́чанае		 звінава́чанага звінава́чаных
Д. звінава́чанаму звінава́чанай звінава́чанаму звінава́чаным
В. звінава́чаны (неадуш.)
звінава́чанага (адуш.)		 звінава́чаную звінава́чанае звінава́чаныя (неадуш.)
звінава́чаных (адуш.)
Т. звінава́чаным звінава́чанай
звінава́чанаю		 звінава́чаным звінава́чанымі
М. звінава́чаным звінава́чанай звінава́чаным звінава́чаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

звінава́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звінава́чаны звінава́чаная звінава́чанае звінава́чаныя
Р. звінава́чанага звінава́чанай
звінава́чанае		 звінава́чанага звінава́чаных
Д. звінава́чанаму звінава́чанай звінава́чанаму звінава́чаным
В. звінава́чаны (неадуш.)
звінава́чанага (адуш.)		 звінава́чаную звінава́чанае звінава́чаныя (неадуш.)
звінава́чаных (адуш.)
Т. звінава́чаным звінава́чанай
звінава́чанаю		 звінава́чаным звінава́чанымі
М. звінава́чаным звінава́чанай звінава́чаным звінава́чаных

Кароткая форма: звінава́чана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

звінава́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звінава́чванне звінава́чванні
Р. звінава́чвання звінава́чванняў
Д. звінава́чванню звінава́чванням
В. звінава́чванне звінава́чванні
Т. звінава́чваннем звінава́чваннямі
М. звінава́чванні звінава́чваннях

Крыніцы: piskunou2012.

звінава́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звінава́чваюся звінава́чваемся
2-я ас. звінава́чваешся звінава́чваецеся
3-я ас. звінава́чваецца звінава́чваюцца
Прошлы час
м. звінава́чваўся звінава́чваліся
ж. звінава́чвалася
н. звінава́чвалася
Загадны лад
2-я ас. звінава́чвайся звінава́чвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час звінава́чваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

звінава́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звінава́чваю звінава́чваем
2-я ас. звінава́чваеш звінава́чваеце
3-я ас. звінава́чвае звінава́чваюць
Прошлы час
м. звінава́чваў звінава́чвалі
ж. звінава́чвала
н. звінава́чвала
Загадны лад
2-я ас. звінава́чвай звінава́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час звінава́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

звіна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звіна́юся звіна́емся
2-я ас. звіна́ешся звіна́ецеся
3-я ас. звіна́ецца звіна́юцца
Прошлы час
м. звіна́ўся звіна́ліся
ж. звіна́лася
н. звіна́лася
Загадны лад
2-я ас. звіна́йся звіна́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час звіна́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

звіна́ць

‘згортваць, загортваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звіна́ю звіна́ем
2-я ас. звіна́еш звіна́еце
3-я ас. звіна́е звіна́юць
Прошлы час
м. звіна́ў звіна́лі
ж. звіна́ла
н. звіна́ла
Загадны лад
2-я ас. звіна́й звіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час звіна́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

звіне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. звіне́нне
Р. звіне́ння
Д. звіне́нню
В. звіне́нне
Т. звіне́ннем
М. звіне́нні

Крыніцы: piskunou2012.

зві́нены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зві́нены зві́неная зві́ненае зві́неныя
Р. зві́ненага зві́ненай
зві́ненае		 зві́ненага зві́неных
Д. зві́ненаму зві́ненай зві́ненаму зві́неным
В. зві́нены (неадуш.)
зві́ненага (адуш.)		 зві́неную зві́ненае зві́неныя (неадуш.)
зві́неных (адуш.)
Т. зві́неным зві́ненай
зві́ненаю		 зві́неным зві́ненымі
М. зві́неным зві́ненай зві́неным зві́неных

Крыніцы: piskunou2012.

зві́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зві́нены зві́неная зві́ненае зві́неныя
Р. зві́ненага зві́ненай
зві́ненае		 зві́ненага зві́неных
Д. зві́ненаму зві́ненай зві́ненаму зві́неным
В. зві́нены (неадуш.)
зві́ненага (адуш.)		 зві́неную зві́ненае зві́неныя (неадуш.)
зві́неных (адуш.)
Т. зві́неным зві́ненай
зві́ненаю		 зві́неным зві́ненымі
М. зві́неным зві́ненай зві́неным зві́неных

Крыніцы: piskunou2012.