гемасарбе́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гемасарбе́нт |
гемасарбе́нты |
Р. |
гемасарбе́нту |
гемасарбе́нтаў |
Д. |
гемасарбе́нту |
гемасарбе́нтам |
В. |
гемасарбе́нт |
гемасарбе́нты |
Т. |
гемасарбе́нтам |
гемасарбе́нтамі |
М. |
гемасарбе́нце |
гемасарбе́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гемасо́рбцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гемасо́рбцыя |
гемасо́рбцыі |
Р. |
гемасо́рбцыі |
гемасо́рбцый |
Д. |
гемасо́рбцыі |
гемасо́рбцыям |
В. |
гемасо́рбцыю |
гемасо́рбцыі |
Т. |
гемасо́рбцыяй гемасо́рбцыяю |
гемасо́рбцыямі |
М. |
гемасо́рбцыі |
гемасо́рбцыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
гемаспары́дыя
‘унутрыклетачны паразіт з атраду пратыстаў’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гемаспары́дыя |
гемаспары́дыі |
Р. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дый |
Д. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дыям |
В. |
гемаспары́дыю |
гемаспары́дый |
Т. |
гемаспары́дыяй гемаспары́дыяю |
гемаспары́дыямі |
М. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
гемаспары́дыя
‘унутрыклетачны паразіт з атраду пратыстаў’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гемаспары́дыя |
гемаспары́дыі |
Р. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дый |
Д. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дыям |
В. |
гемаспары́дыю |
гемаспары́дыі |
Т. |
гемаспары́дыяй гемаспары́дыяю |
гемаспары́дыямі |
М. |
гемаспары́дыі |
гемаспары́дыях |
Крыніцы:
piskunou2012.
гемаста́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гемаста́з |
гемаста́зы |
Р. |
гемаста́зу |
гемаста́заў |
Д. |
гемаста́зу |
гемаста́зам |
В. |
гемаста́з |
гемаста́зы |
Т. |
гемаста́зам |
гемаста́замі |
М. |
гемаста́зе |
гемаста́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гематаге́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гематаге́н |
Р. |
гематаге́ну |
Д. |
гематаге́ну |
В. |
гематаге́н |
Т. |
гематаге́нам |
М. |
гематаге́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гематаге́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гематаге́нны |
гематаге́нная |
гематаге́ннае |
гематаге́нныя |
Р. |
гематаге́ннага |
гематаге́ннай гематаге́ннае |
гематаге́ннага |
гематаге́нных |
Д. |
гематаге́ннаму |
гематаге́ннай |
гематаге́ннаму |
гематаге́нным |
В. |
гематаге́нны (неадуш.) гематаге́ннага (адуш.) |
гематаге́нную |
гематаге́ннае |
гематаге́нныя (неадуш.) гематаге́нных (адуш.) |
Т. |
гематаге́нным |
гематаге́ннай гематаге́ннаю |
гематаге́нным |
гематаге́ннымі |
М. |
гематаге́нным |
гематаге́ннай |
гематаге́нным |
гематаге́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
гематакры́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
гематакры́т |
Р. |
гематакры́ту |
Д. |
гематакры́ту |
В. |
гематакры́т |
Т. |
гематакры́там |
М. |
гематакры́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
гематаксілі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гематаксілі́н |
гематаксілі́ны |
Р. |
гематаксілі́ну |
гематаксілі́наў |
Д. |
гематаксілі́ну |
гематаксілі́нам |
В. |
гематаксілі́н |
гематаксілі́ны |
Т. |
гематаксілі́нам |
гематаксілі́намі |
М. |
гематаксілі́не |
гематаксілі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.