Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
абвгдежзійклмнпрстфхцчшюя

выяўля́емы

дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выяўля́емы выяўля́емая выяўля́емае выяўля́емыя
Р. выяўля́емага выяўля́емай
выяўля́емае		 выяўля́емага выяўля́емых
Д. выяўля́емаму выяўля́емай выяўля́емаму выяўля́емым
В. выяўля́емы
выяўля́емага		 выяўля́емую выяўля́емае выяўля́емыя
Т. выяўля́емым выяўля́емай
выяўля́емаю		 выяўля́емым выяўля́емымі
М. выяўля́емым выяўля́емай выяўля́емым выяўля́емых

выяўля́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. выяўля́льнасць
Р. выяўля́льнасці
Д. выяўля́льнасці
В. выяўля́льнасць
Т. выяўля́льнасцю
М. выяўля́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

выяўля́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выяўля́льнік выяўля́льнікі
Р. выяўля́льніка выяўля́льнікаў
Д. выяўля́льніку выяўля́льнікам
В. выяўля́льніка выяўля́льнікаў
Т. выяўля́льнікам выяўля́льнікамі
М. выяўля́льніку выяўля́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

выяўля́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выяўля́льны выяўля́льная выяўля́льнае выяўля́льныя
Р. выяўля́льнага выяўля́льнай
выяўля́льнае		 выяўля́льнага выяўля́льных
Д. выяўля́льнаму выяўля́льнай выяўля́льнаму выяўля́льным
В. выяўля́льны (неадуш.)
выяўля́льнага (адуш.)		 выяўля́льную выяўля́льнае выяўля́льныя (неадуш.)
выяўля́льных (адуш.)
Т. выяўля́льным выяўля́льнай
выяўля́льнаю		 выяўля́льным выяўля́льнымі
М. выяўля́льным выяўля́льнай выяўля́льным выяўля́льных

Крыніцы: piskunou2012.

выяўля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выяўля́ецца выяўля́юцца
Прошлы час
м. выяўля́ўся выяўля́ліся
ж. выяўля́лася
н. выяўля́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выяўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выяўля́ю выяўля́ем
2-я ас. выяўля́еш выяўля́еце
3-я ас. выяўля́е выяўля́юць
Прошлы час
м. выяўля́ў выяўля́лі
ж. выяўля́ла
н. выяўля́ла
Загадны лад
2-я ас. выяўля́й выяўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выяўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

выя́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
выя́ўна выя́ўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

выя́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. выя́ўнасць
Р. выя́ўнасці
Д. выя́ўнасці
В. выя́ўнасць
Т. выя́ўнасцю
М. выя́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

выя́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выя́ўнік выя́ўнікі
Р. выя́ўніка выя́ўнікаў
Д. выя́ўніку выя́ўнікам
В. выя́ўніка выя́ўнікаў
Т. выя́ўнікам выя́ўнікамі
М. выя́ўніку выя́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

выя́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выя́ўны выя́ўная выя́ўнае выя́ўныя
Р. выя́ўнага выя́ўнай
выя́ўнае		 выя́ўнага выя́ўных
Д. выя́ўнаму выя́ўнай выя́ўнаму выя́ўным
В. выя́ўны (неадуш.)
выя́ўнага (адуш.)		 выя́ўную выя́ўнае выя́ўныя (неадуш.)
выя́ўных (адуш.)
Т. выя́ўным выя́ўнай
выя́ўнаю		 выя́ўным выя́ўнымі
М. выя́ўным выя́ўнай выя́ўным выя́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.