варанё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
варанё́ны |
варанё́ная |
варанё́нае |
варанё́ныя |
Р. |
варанё́нага |
варанё́най варанё́нае |
варанё́нага |
варанё́ных |
Д. |
варанё́наму |
варанё́най |
варанё́наму |
варанё́ным |
В. |
варанё́ны (неадуш.) варанё́нага (адуш.) |
варанё́ную |
варанё́нае |
варанё́ныя (неадуш.) варанё́ных (адуш.) |
Т. |
варанё́ным |
варанё́най варанё́наю |
варанё́ным |
варанё́нымі |
М. |
варанё́ным |
варанё́най |
варанё́ным |
варанё́ных |
Кароткая форма: варанё́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Варані́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Варані́ |
Р. |
Варанё́ў |
Д. |
Вараня́м |
В. |
Варані́ |
Т. |
Вараня́мі |
М. |
Вараня́х |
Варані́лавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Варані́лавічы |
Р. |
Варані́лавіч Варані́лавічаў |
Д. |
Варані́лавічам |
В. |
Варані́лавічы |
Т. |
Варані́лавічамі |
М. |
Варані́лавічах |
Вараніно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Вараніно́ |
Р. |
Вараніна́ |
Д. |
Вараніну́ |
В. |
Вараніно́ |
Т. |
Вараніно́м |
М. |
Вараніне́ |
варані́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
варо́ніцца |
варо́няцца |
Прошлы час |
м. |
варані́ўся |
варані́ліся |
ж. |
варані́лася |
н. |
варані́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
варані́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
вараню́ |
варо́нім |
2-я ас. |
варо́ніш |
варо́ніце |
3-я ас. |
варо́ніць |
варо́няць |
Прошлы час |
м. |
варані́ў |
варані́лі |
ж. |
варані́ла |
н. |
варані́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
варані́ |
варані́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
варо́нячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Варанкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Варанкі́ |
Р. |
Варанко́ў |
Д. |
Варанка́м |
В. |
Варанкі́ |
Т. |
Варанка́мі |
М. |
Варанка́х |
вараннё́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
вараннё́ |
Р. |
варання́ |
Д. |
варанню́ |
В. |
вараннё́ |
Т. |
вараннём |
М. |
варанні́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Варано́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Варано́ва |
Р. |
Варано́ва |
Д. |
Варано́ву |
В. |
Варано́ва |
Т. |
Варано́вам |
М. |
Варано́ве |