Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

варанё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варанё́ны варанё́ная варанё́нае варанё́ныя
Р. варанё́нага варанё́най
варанё́нае
варанё́нага варанё́ных
Д. варанё́наму варанё́най варанё́наму варанё́ным
В. варанё́ны (неадуш.)
варанё́нага (адуш.)
варанё́ную варанё́нае варанё́ныя (неадуш.)
варанё́ных (адуш.)
Т. варанё́ным варанё́най
варанё́наю
варанё́ным варанё́нымі
М. варанё́ным варанё́най варанё́ным варанё́ных

Кароткая форма: варанё́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Варані́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варані́
Р. Варанё́ў
Д. Вараня́м
В. Варані́
Т. Вараня́мі
М. Вараня́х

варані́лавіцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варані́лавіцкі варані́лавіцкая варані́лавіцкае варані́лавіцкія
Р. варані́лавіцкага варані́лавіцкай
варані́лавіцкае
варані́лавіцкага варані́лавіцкіх
Д. варані́лавіцкаму варані́лавіцкай варані́лавіцкаму варані́лавіцкім
В. варані́лавіцкі (неадуш.)
варані́лавіцкага (адуш.)
варані́лавіцкую варані́лавіцкае варані́лавіцкія (неадуш.)
варані́лавіцкіх (адуш.)
Т. варані́лавіцкім варані́лавіцкай
варані́лавіцкаю
варані́лавіцкім варані́лавіцкімі
М. варані́лавіцкім варані́лавіцкай варані́лавіцкім варані́лавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Варані́лавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варані́лавічы
Р. Варані́лавіч
Варані́лавічаў
Д. Варані́лавічам
В. Варані́лавічы
Т. Варані́лавічамі
М. Варані́лавічах

Вараніно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вараніно́
Р. Вараніна́
Д. Вараніну́
В. Вараніно́
Т. Вараніно́м
М. Вараніне́

варані́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. варо́ніцца варо́няцца
Прошлы час
м. варані́ўся варані́ліся
ж. варані́лася
н. варані́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

варані́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вараню́ варо́нім
2-я ас. варо́ніш варо́ніце
3-я ас. варо́ніць варо́няць
Прошлы час
м. варані́ў варані́лі
ж. варані́ла
н. варані́ла
Загадны лад
2-я ас. варані́ варані́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час варо́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Варанкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Варанкі́
Р. Варанко́ў
Д. Варанка́м
В. Варанкі́
Т. Варанка́мі
М. Варанка́х

вараннё́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вараннё́
Р. варання́
Д. варанню́
В. вараннё́
Т. вараннём
М. варанні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Варано́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Варано́ва
Р. Варано́ва
Д. Варано́ву
В. Варано́ва
Т. Варано́вам
М. Варано́ве