бінтава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бінту́ю |
бінту́ем |
2-я ас. |
бінту́еш |
бінту́еце |
3-я ас. |
бінту́е |
бінту́юць |
Прошлы час |
м. |
бінтава́ў |
бінтава́лі |
ж. |
бінтава́ла |
н. |
бінтава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
бінту́й |
бінту́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бінту́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бінтавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бінтавы́ |
бінтава́я |
бінтаво́е |
бінтавы́я |
Р. |
бінтаво́га |
бінтаво́й бінтаво́е |
бінтаво́га |
бінтавы́х |
Д. |
бінтаво́му |
бінтаво́й |
бінтаво́му |
бінтавы́м |
В. |
бінтавы́ (неадуш.) бінтаво́га (адуш.) |
бінтаву́ю |
бінтаво́е |
бінтавы́я (неадуш.) бінтавы́х (адуш.) |
Т. |
бінтавы́м |
бінтаво́й бінтаво́ю |
бінтавы́м |
бінтавы́мі |
М. |
бінтавы́м |
бінтаво́й |
бінтавы́м |
бінтавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бінто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бінто́ўка |
бінто́ўкі |
Р. |
бінто́ўкі |
бінто́вак |
Д. |
бінто́ўцы |
бінто́ўкам |
В. |
бінто́ўку |
бінто́ўкі |
Т. |
бінто́ўкай бінто́ўкаю |
бінто́ўкамі |
М. |
бінто́ўцы |
бінто́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бі́нцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бі́нцік |
бі́нцікі |
Р. |
бі́нціку |
бі́нцікаў |
Д. |
бі́нціку |
бі́нцікам |
В. |
бі́нцік |
бі́нцікі |
Т. |
бі́нцікам |
бі́нцікамі |
М. |
бі́нціку |
бі́нціках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Бінькаўцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бінькаўцы́ |
Р. |
Бінькаўцо́ў |
Д. |
Бінькаўца́м |
В. |
Бінькаўцы́ |
Т. |
Бінькаўца́мі |
М. |
Бінькаўца́х |