бі́нцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бі́нцік | бі́нцікі | |
бі́нціку | бі́нцікаў | |
бі́нціку | бі́нцікам | |
бі́нцік | бі́нцікі | |
бі́нцікам | бі́нцікамі | |
бі́нціку | бі́нціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)