бі́нцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бі́нцік бі́нцікі
Р. бі́нціку бі́нцікаў
Д. бі́нціку бі́нцікам
В. бі́нцік бі́нцікі
Т. бі́нцікам бі́нцікамі
М. бі́нціку бі́нціках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)