Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Бэ́ла

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Бэ́ла Бэ́лы
Р. Бэ́лы Бэ́л
Д. Бэ́ле Бэ́лам
В. Бэ́лу Бэ́л
Т. Бэ́лай
Бэ́лаю
Бэ́ламі
М. Бэ́ле Бэ́лах

бэ́лдас

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бэ́лдас бэ́лдасы
Р. бэ́лдаса бэ́лдасаў
Д. бэ́лдасу бэ́лдасам
В. бэ́лдаса бэ́лдасаў
Т. бэ́лдасам бэ́лдасамі
М. бэ́лдасе бэ́лдасах

Крыніцы: piskunou2012.

бэ́лечка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бэ́лечка бэ́лечкі
Р. бэ́лечкі бэ́лечак
Д. бэ́лечцы бэ́лечкам
В. бэ́лечку бэ́лечкі
Т. бэ́лечкай
бэ́лечкаю
бэ́лечкамі
М. бэ́лечцы бэ́лечках

Крыніцы: piskunou2012.

бэ́лечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бэ́лечны бэ́лечная бэ́лечнае бэ́лечныя
Р. бэ́лечнага бэ́лечнай
бэ́лечнае
бэ́лечнага бэ́лечных
Д. бэ́лечнаму бэ́лечнай бэ́лечнаму бэ́лечным
В. бэ́лечны (неадуш.)
бэ́лечнага (адуш.)
бэ́лечную бэ́лечнае бэ́лечныя (неадуш.)
бэ́лечных (адуш.)
Т. бэ́лечным бэ́лечнай
бэ́лечнаю
бэ́лечным бэ́лечнымі
М. бэ́лечным бэ́лечнай бэ́лечным бэ́лечных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

бэліда́нс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. бэліда́нс
Р. бэліда́нса
Д. бэліда́нсу
В. бэліда́нс
Т. бэліда́нсам
М. бэліда́нсе

Крыніцы: sbm2012.

Бэ́лінка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Бэ́лінка
Р. Бэ́лінкі
Д. Бэ́лінцы
В. Бэ́лінку
Т. Бэ́лінкай
Бэ́лінкаю
М. Бэ́лінцы

бэ́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бэ́лька бэ́лькі
Р. бэ́лькі бэ́лек
Д. бэ́льцы бэ́лькам
В. бэ́льку бэ́лькі
Т. бэ́лькай
бэ́лькаю
бэ́лькамі
М. бэ́льцы бэ́льках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бэ́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Бэ́н Бэ́ны
Р. Бэ́на Бэ́наў
Д. Бэ́ну Бэ́нам
В. Бэ́на Бэ́наў
Т. Бэ́нам Бэ́намі
М. Бэ́не Бэ́нах

бэ́ндэраўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бэ́ндэраўскі бэ́ндэраўская бэ́ндэраўскае бэ́ндэраўскія
Р. бэ́ндэраўскага бэ́ндэраўскай
бэ́ндэраўскае
бэ́ндэраўскага бэ́ндэраўскіх
Д. бэ́ндэраўскаму бэ́ндэраўскай бэ́ндэраўскаму бэ́ндэраўскім
В. бэ́ндэраўскі (неадуш.)
бэ́ндэраўскага (адуш.)
бэ́ндэраўскую бэ́ндэраўскае бэ́ндэраўскія (неадуш.)
бэ́ндэраўскіх (адуш.)
Т. бэ́ндэраўскім бэ́ндэраўскай
бэ́ндэраўскаю
бэ́ндэраўскім бэ́ндэраўскімі
М. бэ́ндэраўскім бэ́ндэраўскай бэ́ндэраўскім бэ́ндэраўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

бэ́нцнуць

‘ударыць каго-небудзь, што-небудзь рэзка, з сілай’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бэ́нцну бэ́нцнем
2-я ас. бэ́нцнеш бэ́нцнеце
3-я ас. бэ́нцне бэ́нцнуць
Прошлы час
м. бэ́нцнуў бэ́нцнулі
ж. бэ́нцнула
н. бэ́нцнула
Загадны лад
2-я ас. бэ́нцні бэ́нцніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бэ́нцнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.