вінава́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| вінава́тасць | |
| вінава́тасці | |
| вінава́тасці | |
| вінава́тасць | |
| вінава́тасцю | |
| вінава́тасці |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Скарачэннівінава́та-сарамлі́вы
прыметнік, якасны
| вінава́та-сарамлі́вы | вінава́та-сарамлі́вая | вінава́та-сарамлі́вае | вінава́та-сарамлі́выя | |
| вінава́та-сарамлі́вага | вінава́та-сарамлі́вай вінава́та-сарамлі́вае |
вінава́та-сарамлі́вага | вінава́та-сарамлі́вых | |
| вінава́та-сарамлі́ваму | вінава́та-сарамлі́вай | вінава́та-сарамлі́ваму | вінава́та-сарамлі́вым | |
| вінава́та-сарамлі́вы ( вінава́та-сарамлі́вага ( |
вінава́та-сарамлі́вую | вінава́та-сарамлі́вае | вінава́та-сарамлі́выя ( вінава́та-сарамлі́вых ( |
|
| вінава́та-сарамлі́вым | вінава́та-сарамлі́вай вінава́та-сарамлі́ваю |
вінава́та-сарамлі́вым | вінава́та-сарамлі́вымі | |
| вінава́та-сарамлі́вым | вінава́та-сарамлі́вай | вінава́та-сарамлі́вым | вінава́та-сарамлі́вых | |
Крыніцы:
вінава́ты
прыметнік, адносны
| вінава́ты | вінава́тая | вінава́тае | вінава́тыя | |
| вінава́тага | вінава́тай вінава́тае |
вінава́тага | вінава́тых | |
| вінава́таму | вінава́тай | вінава́таму | вінава́тым | |
| вінава́ты ( вінава́тага ( |
вінава́тую | вінава́тае | вінава́тыя ( вінава́тых ( |
|
| вінава́тым | вінава́тай вінава́таю |
вінава́тым | вінава́тымі | |
| вінава́тым | вінава́тай | вінава́тым | вінава́тых | |
Крыніцы:
вінава́ўчы
прыметнік, адносны
| вінава́ўчы | вінава́ўчая | вінава́ўчае | вінава́ўчыя | |
| вінава́ўчага | вінава́ўчай вінава́ўчае |
вінава́ўчага | вінава́ўчых | |
| вінава́ўчаму | вінава́ўчай | вінава́ўчаму | вінава́ўчым | |
| вінава́ўчы ( вінава́ўчага ( |
вінава́ўчую | вінава́ўчае | вінава́ўчыя ( вінава́ўчых ( |
|
| вінава́ўчым | вінава́ўчай вінава́ўчаю |
вінава́ўчым | вінава́ўчымі | |
| вінава́ўчым | вінава́ўчай | вінава́ўчым | вінава́ўчых | |
Крыніцы:
вінава́ціцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вінава́чуся | вінава́цімся | |
| вінава́цішся | вінава́ціцеся | |
| вінава́ціцца | вінава́цяцца | |
| Прошлы час | ||
| вінава́ціўся | вінава́ціліся | |
| вінава́цілася | ||
| вінава́цілася | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| вінава́цячыся | ||
Крыніцы:
вінава́ціць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вінава́чу | вінава́цім | |
| вінава́ціш | вінава́ціце | |
| вінава́ціць | вінава́цяць | |
| Прошлы час | ||
| вінава́ціў | вінава́цілі | |
| вінава́ціла | ||
| вінава́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| вінава́ць | вінава́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вінава́цячы | ||
Крыніцы:
вінава́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вінава́чанне | вінава́чанні | |
| вінава́чання | вінава́чанняў | |
| вінава́чанню | вінава́чанням | |
| вінава́чанне | вінава́чанні | |
| вінава́чаннем | вінава́чаннямі | |
| вінава́чанні | вінава́чаннях |
Крыніцы:
вінава́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| вінава́чаны | вінава́чаная | вінава́чанае | вінава́чаныя | |
| вінава́чанага | вінава́чанай вінава́чанае |
вінава́чанага | вінава́чаных | |
| вінава́чанаму | вінава́чанай | вінава́чанаму | вінава́чаным | |
| вінава́чаны ( вінава́чанага ( |
вінава́чаную | вінава́чанае | вінава́чаныя ( вінава́чаных ( |
|
| вінава́чаным | вінава́чанай вінава́чанаю |
вінава́чаным | вінава́чанымі | |
| вінава́чаным | вінава́чанай | вінава́чаным | вінава́чаных | |
Крыніцы:
вінава́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вінава́чванне | вінава́чванні | |
| вінава́чвання | вінава́чванняў | |
| вінава́чванню | вінава́чванням | |
| вінава́чванне | вінава́чванні | |
| вінава́чваннем | вінава́чваннямі | |
| вінава́чванні | вінава́чваннях |
Крыніцы:
вінагра́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вінагра́д | |
| вінагра́ду | |
| вінагра́ду | |
| вінагра́д | |
| вінагра́дам | |
| вінагра́дзе |
Крыніцы: