вінава́та-сарамлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінава́та-сарамлі́вы вінава́та-сарамлі́вая вінава́та-сарамлі́вае вінава́та-сарамлі́выя
Р. вінава́та-сарамлі́вага вінава́та-сарамлі́вай
вінава́та-сарамлі́вае		 вінава́та-сарамлі́вага вінава́та-сарамлі́вых
Д. вінава́та-сарамлі́ваму вінава́та-сарамлі́вай вінава́та-сарамлі́ваму вінава́та-сарамлі́вым
В. вінава́та-сарамлі́вы (неадуш.)
вінава́та-сарамлі́вага (адуш.)		 вінава́та-сарамлі́вую вінава́та-сарамлі́вае вінава́та-сарамлі́выя (неадуш.)
вінава́та-сарамлі́вых (адуш.)
Т. вінава́та-сарамлі́вым вінава́та-сарамлі́вай
вінава́та-сарамлі́ваю		 вінава́та-сарамлі́вым вінава́та-сарамлі́вымі
М. вінава́та-сарамлі́вым вінава́та-сарамлі́вай вінава́та-сарамлі́вым вінава́та-сарамлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)