Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’

Віля́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Віля́ціна
Р. Віля́ціна
Д. Віля́ціну
В. Віля́ціна
Т. Віля́цінам
М. Віля́ціне

віля́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віля́юся віля́емся
2-я ас. віля́ешся віля́ецеся
3-я ас. віля́ецца віля́юцца
Прошлы час
м. віля́ўся віля́ліся
ж. віля́лася
н. віля́лася
Загадны лад
2-я ас. віля́йся віля́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час віля́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

віля́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. віля́ю віля́ем
2-я ас. віля́еш віля́еце
3-я ас. віля́е віля́юць
Прошлы час
м. віля́ў віля́лі
ж. віля́ла
н. віля́ла
Загадны лад
2-я ас. віля́й віля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час віля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

віма́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віма́на віма́ны
Р. віма́ны віма́н
Д. віма́не віма́нам
В. віма́ну віма́ны
Т. віма́най
віма́наю		 віма́намі
М. віма́не віма́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ві́мперг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ві́мперг
Р. ві́мперга
Д. ві́мпергу
В. ві́мперг
Т. ві́мпергам
М. ві́мпергу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ві́на

‘картачная масць’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́на ві́ны
Р. ві́ны ві́н
ві́наў
Д. ві́не ві́нам
В. ві́ну ві́ны
Т. ві́най
ві́наю		 ві́намі
М. ві́не ві́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

віна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. віна́
Р. віны́
Д. віне́
В. віну́
Т. віно́й
віно́ю
М. віне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вінава́льнік вінава́льнікі
Р. вінава́льніка вінава́льнікаў
Д. вінава́льніку вінава́льнікам
В. вінава́льніка вінава́льнікаў
Т. вінава́льнікам вінава́льнікамі
М. вінава́льніку вінава́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

вінава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вінава́льны вінава́льная вінава́льнае вінава́льныя
Р. вінава́льнага вінава́льнай
вінава́льнае		 вінава́льнага вінава́льных
Д. вінава́льнаму вінава́льнай вінава́льнаму вінава́льным
В. вінава́льны (неадуш.)
вінава́льнага (адуш.)		 вінава́льную вінава́льнае вінава́льныя (неадуш.)
вінава́льных (адуш.)
Т. вінава́льным вінава́льнай
вінава́льнаю		 вінава́льным вінава́льнымі
М. вінава́льным вінава́льнай вінава́льным вінава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вінава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вінава́та вінава́цей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.