налупе́жыць
‘налупцаваць каго-небудзь; нарабаваць чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налупе́жу |
налупе́жым |
| 2-я ас. |
налупе́жыш |
налупе́жыце |
| 3-я ас. |
налупе́жыць |
налупе́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
налупе́жыў |
налупе́жылі |
| ж. |
налупе́жыла |
| н. |
налупе́жыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налупе́ж |
налупе́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налупе́жыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
налупі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налуплю́ся |
налу́пімся |
| 2-я ас. |
налу́пішся |
налу́піцеся |
| 3-я ас. |
налу́піцца |
налу́пяцца |
| Прошлы час |
| м. |
налупі́ўся |
налупі́ліся |
| ж. |
налупі́лася |
| н. |
налупі́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налупі́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
налупі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налуплю́ |
налу́пім |
| 2-я ас. |
налу́піш |
налу́піце |
| 3-я ас. |
налу́піць |
налу́пяць |
| Прошлы час |
| м. |
налупі́ў |
налупі́лі |
| ж. |
налупі́ла |
| н. |
налупі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налупі́ |
налупі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налупі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
налу́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налу́плены |
налу́пленая |
налу́пленае |
налу́пленыя |
| Р. |
налу́пленага |
налу́пленай налу́пленае |
налу́пленага |
налу́пленых |
| Д. |
налу́пленаму |
налу́пленай |
налу́пленаму |
налу́пленым |
| В. |
налу́плены (неадуш.) налу́пленага (адуш.) |
налу́пленую |
налу́пленае |
налу́пленыя (неадуш.) налу́пленых (адуш.) |
| Т. |
налу́пленым |
налу́пленай налу́пленаю |
налу́пленым |
налу́пленымі |
| М. |
налу́пленым |
налу́пленай |
налу́пленым |
налу́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
налу́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налу́плены |
налу́пленая |
налу́пленае |
налу́пленыя |
| Р. |
налу́пленага |
налу́пленай налу́пленае |
налу́пленага |
налу́пленых |
| Д. |
налу́пленаму |
налу́пленай |
налу́пленаму |
налу́пленым |
| В. |
налу́плены (неадуш.) налу́пленага (адуш.) |
налу́пленую |
налу́пленае |
налу́пленыя (неадуш.) налу́пленых (адуш.) |
| Т. |
налу́пленым |
налу́пленай налу́пленаю |
налу́пленым |
налу́пленымі |
| М. |
налу́пленым |
налу́пленай |
налу́пленым |
налу́пленых |
Кароткая форма: налу́плена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
налу́пліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налу́пліваю |
налу́пліваем |
| 2-я ас. |
налу́пліваеш |
налу́пліваеце |
| 3-я ас. |
налу́плівае |
налу́пліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
налу́пліваў |
налу́плівалі |
| ж. |
налу́плівала |
| н. |
налу́плівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налу́плівай |
налу́плівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
налу́пліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
налупцава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налупцава́ны |
налупцава́ная |
налупцава́нае |
налупцава́ныя |
| Р. |
налупцава́нага |
налупцава́най налупцава́нае |
налупцава́нага |
налупцава́ных |
| Д. |
налупцава́наму |
налупцава́най |
налупцава́наму |
налупцава́ным |
| В. |
налупцава́ны (неадуш.) налупцава́нага (адуш.) |
налупцава́ную |
налупцава́нае |
налупцава́ныя (неадуш.) налупцава́ных (адуш.) |
| Т. |
налупцава́ным |
налупцава́най налупцава́наю |
налупцава́ным |
налупцава́нымі |
| М. |
налупцава́ным |
налупцава́най |
налупцава́ным |
налупцава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
налупцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
налупцава́ны |
налупцава́ная |
налупцава́нае |
налупцава́ныя |
| Р. |
налупцава́нага |
налупцава́най налупцава́нае |
налупцава́нага |
налупцава́ных |
| Д. |
налупцава́наму |
налупцава́най |
налупцава́наму |
налупцава́ным |
| В. |
налупцава́ны (неадуш.) налупцава́нага (адуш.) |
налупцава́ную |
налупцава́нае |
налупцава́ныя (неадуш.) налупцава́ных (адуш.) |
| Т. |
налупцава́ным |
налупцава́най налупцава́наю |
налупцава́ным |
налупцава́нымі |
| М. |
налупцава́ным |
налупцава́най |
налупцава́ным |
налупцава́ных |
Кароткая форма: налупцава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
налупцава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
налупцу́ю |
налупцу́ем |
| 2-я ас. |
налупцу́еш |
налупцу́еце |
| 3-я ас. |
налупцу́е |
налупцу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
налупцава́ў |
налупцава́лі |
| ж. |
налупцава́ла |
| н. |
налупцава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
налупцу́й |
налупцу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
налупцава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
налу́ск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
налу́ск |
| Р. |
налу́ску |
| Д. |
налу́ску |
| В. |
налу́ск |
| Т. |
налу́скам |
| М. |
налу́ску |
Крыніцы:
piskunou2012.