налупе́жыць
‘налупцаваць каго-небудзь; нарабаваць чаго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| налупе́жу | налупе́жым | |
| налупе́жыш | налупе́жыце | |
| налупе́жыць | налупе́жаць | |
| Прошлы час | ||
| налупе́жыў | налупе́жылі | |
| налупе́жыла | ||
| налупе́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| налупе́ж | налупе́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| налупе́жыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)