налупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. налуплю́ налу́пім
2-я ас. налу́піш налу́піце
3-я ас. налу́піць налу́пяць
Прошлы час
м. налупі́ў налупі́лі
ж. налупі́ла
н. налупі́ла
Загадны лад
2-я ас. налупі́ налупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час налупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)