сцямне́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сцямне́лы |
сцямне́лая |
сцямне́лае |
сцямне́лыя |
Р. |
сцямне́лага |
сцямне́лай сцямне́лае |
сцямне́лага |
сцямне́лых |
Д. |
сцямне́ламу |
сцямне́лай |
сцямне́ламу |
сцямне́лым |
В. |
сцямне́лы (неадуш.) сцямне́лага (адуш.) |
сцямне́лую |
сцямне́лае |
сцямне́лыя (неадуш.) сцямне́лых (адуш.) |
Т. |
сцямне́лым |
сцямне́лай сцямне́лаю |
сцямне́лым |
сцямне́лымі |
М. |
сцямне́лым |
сцямне́лай |
сцямне́лым |
сцямне́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцямне́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сцямне́ецца |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
сцямне́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцямне́ць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сцямне́е |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
сцямне́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сцямрэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сцямрэ́е |
сцямрэ́юць |
Прошлы час |
м. |
сцямрэ́ў |
сцямрэ́лі |
ж. |
сцямрэ́ла |
н. |
сцямрэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сцямрэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
сцяна́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сцяна́ |
сце́ны сцяны́ |
Р. |
сцяны́ |
сце́н |
Д. |
сцяне́ |
сце́нам |
В. |
сцяну́ |
сце́ны сцяны́ |
Т. |
сцяно́й сцяно́ю |
сце́намі |
М. |
сцяне́ |
сце́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Сцяпа́н
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Сцяпа́н |
Сцяпа́ны |
Р. |
Сцяпа́на |
Сцяпа́наў |
Д. |
Сцяпа́ну |
Сцяпа́нам |
В. |
Сцяпа́на |
Сцяпа́наў |
Т. |
Сцяпа́нам |
Сцяпа́намі |
М. |
Сцяпа́не |
Сцяпа́нах |
Сцяпа́навічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Сцяпа́навічы |
Р. |
Сцяпа́навіч Сцяпа́навічаў |
Д. |
Сцяпа́навічам |
В. |
Сцяпа́навічы |
Т. |
Сцяпа́навічамі |
М. |
Сцяпа́навічах |
Сцяпа́наў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сцяпа́наў |
Р. |
Сцяпа́нава |
Д. |
Сцяпа́наву |
В. |
Сцяпа́наў |
Т. |
Сцяпа́навам |
М. |
Сцяпа́наве |
Сцяпа́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Сцяпа́наўка |
Р. |
Сцяпа́наўкі |
Д. |
Сцяпа́наўцы |
В. |
Сцяпа́наўку |
Т. |
Сцяпа́наўкай Сцяпа́наўкаю |
М. |
Сцяпа́наўцы |