псюрну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
псюрну́ |
псюрнё́м |
2-я ас. |
псюрне́ш |
псюрняце́ |
3-я ас. |
псюрне́ |
псюрну́ць |
Прошлы час |
м. |
псюрну́ў |
псюрну́лі |
ж. |
псюрну́ла |
н. |
псюрну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
псюрні́ |
псюрні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
псюрну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
псю́рыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
псю́ру |
псю́рым |
2-я ас. |
псю́рыш |
псю́рыце |
3-я ас. |
псю́рыць |
псю́раць |
Прошлы час |
м. |
псю́рыў |
псю́рылі |
ж. |
псю́рыла |
н. |
псю́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
псю́р |
псю́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
псю́рачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
псялы́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
псялы́жнік |
псялы́жнікі |
Р. |
псялы́жніка |
псялы́жнікаў |
Д. |
псялы́жніку |
псялы́жнікам |
В. |
псялы́жніка |
псялы́жнікаў |
Т. |
псялы́жнікам |
псялы́жнікамі |
М. |
псялы́жніку |
псялы́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пся́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пся́р |
псяры́ |
Р. |
псяра́ |
псяро́ў |
Д. |
псяру́ |
псяра́м |
В. |
псяра́ |
псяро́ў |
Т. |
псяро́м |
псяра́мі |
М. |
псяру́ |
псяра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пся́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
пся́рка |
Р. |
пся́ркі |
Д. |
пся́рцы |
В. |
пся́рку |
Т. |
пся́ркай пся́ркаю |
М. |
пся́рцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пся́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пся́рнік |
пся́рнікі |
Р. |
пся́рніка |
пся́рнікаў |
Д. |
пся́рніку |
пся́рнікам |
В. |
пся́рніка |
пся́рнікаў |
Т. |
пся́рнікам |
пся́рнікамі |
М. |
пся́рніку |
пся́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
пся́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пся́рны |
пся́рная |
пся́рнае |
пся́рныя |
Р. |
пся́рнага |
пся́рнай пся́рнае |
пся́рнага |
пся́рных |
Д. |
пся́рнаму |
пся́рнай |
пся́рнаму |
пся́рным |
В. |
пся́рны (неадуш.) пся́рнага (адуш.) |
пся́рную |
пся́рнае |
пся́рныя (неадуш.) пся́рных (адуш.) |
Т. |
пся́рным |
пся́рнай пся́рнаю |
пся́рным |
пся́рнымі |
М. |
пся́рным |
пся́рнай |
пся́рным |
пся́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
пся́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пся́рня |
пся́рні |
Р. |
пся́рні |
пся́рань пся́рняў |
Д. |
пся́рні |
пся́рням |
В. |
пся́рню |
пся́рні |
Т. |
пся́рняй пся́рняю |
пся́рнямі |
М. |
пся́рні |
пся́рнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Псярцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Псярцы́ |
Р. |
Псярцо́ў |
Д. |
Псярца́м |
В. |
Псярцы́ |
Т. |
Псярца́мі |
М. |
Псярца́х |