псялы́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
псялы́жнік | псялы́жнікі | |
псялы́жніка | псялы́жнікаў | |
псялы́жніку | псялы́жнікам | |
псялы́жніка | псялы́жнікаў | |
псялы́жнікам | псялы́жнікамі | |
псялы́жніку | псялы́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)