Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшюя-

валькава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валькава́ты валькава́тая валькава́тае валькава́тыя
Р. валькава́тага валькава́тай
валькава́тае		 валькава́тага валькава́тых
Д. валькава́таму валькава́тай валькава́таму валькава́тым
В. валькава́ты (неадуш.)
валькава́тага (адуш.)		 валькава́тую валькава́тае валькава́тыя (неадуш.)
валькава́тых (адуш.)
Т. валькава́тым валькава́тай
валькава́таю		 валькава́тым валькава́тымі
М. валькава́тым валькава́тай валькава́тым валькава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

валькаме́рыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. валькаме́рыя
Р. валькаме́рыі
Д. валькаме́рыі
В. валькаме́рыю
Т. валькаме́рыяй
валькаме́рыяю
М. валькаме́рыі

Крыніцы: piskunou2012.

Вальке́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вальке́вічы
Р. Вальке́віч
Вальке́вічаў
Д. Вальке́вічам
В. Вальке́вічы
Т. Вальке́вічамі
М. Вальке́вічах

Валькі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Валькі́
Р. Валько́ў
Д. Валька́м
В. Валькі́
Т. Валька́мі
М. Валька́х

валькі́рыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валькі́рыя валькі́рыі
Р. валькі́рыі валькі́рый
Д. валькі́рыі валькі́рыям
В. валькі́рыю валькі́рый
Т. валькі́рыяй
валькі́рыяю		 валькі́рыямі
М. валькі́рыі валькі́рыях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ва́льмавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́льмавы ва́льмавая ва́льмавае ва́льмавыя
Р. ва́льмавага ва́льмавай
ва́льмавае		 ва́льмавага ва́льмавых
Д. ва́льмаваму ва́льмавай ва́льмаваму ва́льмавым
В. ва́льмавы (неадуш.)
ва́льмавага (адуш.)		 ва́льмавую ва́льмавае ва́льмавыя (неадуш.)
ва́льмавых (адуш.)
Т. ва́льмавым ва́льмавай
ва́льмаваю		 ва́льмавым ва́льмавымі
М. ва́льмавым ва́льмавай ва́льмавым ва́льмавых

Крыніцы: piskunou2012.

вальнаду́м

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вальнаду́м вальнаду́мы
Р. вальнаду́ма вальнаду́маў
Д. вальнаду́му вальнаду́мам
В. вальнаду́ма вальнаду́маў
Т. вальнаду́мам вальнаду́мамі
М. вальнаду́ме вальнаду́мах

Крыніцы: piskunou2012.

вальнаду́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вальнаду́мец вальнаду́мцы
Р. вальнаду́мца вальнаду́мцаў
Д. вальнаду́мцу вальнаду́мцам
В. вальнаду́мца вальнаду́мцаў
Т. вальнаду́мцам вальнаду́мцамі
М. вальнаду́мцу вальнаду́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вальнаду́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вальнаду́мка вальнаду́мкі
Р. вальнаду́мкі вальнаду́мак
Д. вальнаду́мцы вальнаду́мкам
В. вальнаду́мку вальнаду́мак
Т. вальнаду́мкай
вальнаду́мкаю		 вальнаду́мкамі
М. вальнаду́мцы вальнаду́мках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

вальнаду́мна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вальнаду́мна вальнаду́мней -

Крыніцы: piskunou2012.