Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёіклмнортуыэюя’

вільго́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вільго́тны вільго́тная вільго́тнае вільго́тныя
Р. вільго́тнага вільго́тнай
вільго́тнае		 вільго́тнага вільго́тных
Д. вільго́тнаму вільго́тнай вільго́тнаму вільго́тным
В. вільго́тны (неадуш.)
вільго́тнага (адуш.)		 вільго́тную вільго́тнае вільго́тныя (неадуш.)
вільго́тных (адуш.)
Т. вільго́тным вільго́тнай
вільго́тнаю		 вільго́тным вільго́тнымі
М. вільго́тным вільго́тнай вільго́тным вільго́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вільжэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вільжэ́е вільжэ́юць
Прошлы час
м. вільжэ́ў вільжэ́лі
ж. вільжэ́ла
н. вільжэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час вільжэ́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Вільно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Вільно́ва
Р. Вільно́ва
Д. Вільно́ву
В. Вільно́ва
Т. Вільно́вам
М. Вільно́ве

вільну́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вільну́ вільнё́м
2-я ас. вільне́ш вільняце́
3-я ас. вільне́ вільну́ць
Прошлы час
м. вільну́ў вільну́лі
ж. вільну́ла
н. вільну́ла
Загадны лад
2-я ас. вільні́ вільні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час вільну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ві́льнюс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ві́льнюс
Р. Ві́льнюса
Д. Ві́льнюсу
В. Ві́льнюс
Т. Ві́льнюсам
М. Ві́льнюсе

ві́льнюскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́льнюскі ві́льнюская ві́льнюскае ві́льнюскія
Р. ві́льнюскага ві́льнюскай
ві́льнюскае		 ві́льнюскага ві́льнюскіх
Д. ві́льнюскаму ві́льнюскай ві́льнюскаму ві́льнюскім
В. ві́льнюскі (неадуш.)
ві́льнюскага (адуш.)		 ві́льнюскую ві́льнюскае ві́льнюскія (неадуш.)
ві́льнюскіх (адуш.)
Т. ві́льнюскім ві́льнюскай
ві́льнюскаю		 ві́льнюскім ві́льнюскімі
М. ві́льнюскім ві́льнюскай ві́льнюскім ві́льнюскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

ві́льцы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ві́льцы
Р. ві́льцаў
Д. ві́льцам
В. ві́льцы
Т. ві́льцамі
М. ві́льцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Ві́льча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ві́льча
Р. Ві́льчы
Д. Ві́льчы
В. Ві́льчу
Т. Ві́льчай
Ві́льчаю
М. Ві́льчы

вільча́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вільча́к вільчакі́
Р. вільчака́ вільчако́ў
Д. вільчаку́ вільчака́м
В. вільча́к вільчакі́
Т. вільчако́м вільчака́мі
М. вільчаку́ вільчака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вільчако́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вільчако́вы вільчако́вая вільчако́вае вільчако́выя
Р. вільчако́вага вільчако́вай
вільчако́вае		 вільчако́вага вільчако́вых
Д. вільчако́ваму вільчако́вай вільчако́ваму вільчако́вым
В. вільчако́вы (неадуш.)
вільчако́вага (адуш.)		 вільчако́вую вільчако́вае вільчако́выя (неадуш.)
вільчако́вых (адуш.)
Т. вільчако́вым вільчако́вай
вільчако́ваю		 вільчако́вым вільчако́вымі
М. вільчако́вым вільчако́вай вільчако́вым вільчако́вых

Крыніцы: piskunou2012.