шалява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
шалява́ны |
шалява́ная |
шалява́нае |
шалява́ныя |
Р. |
шалява́нага |
шалява́най шалява́нае |
шалява́нага |
шалява́ных |
Д. |
шалява́наму |
шалява́най |
шалява́наму |
шалява́ным |
В. |
шалява́ны (неадуш.) шалява́нага (адуш.) |
шалява́ную |
шалява́нае |
шалява́ныя (неадуш.) шалява́ных (адуш.) |
Т. |
шалява́ным |
шалява́най шалява́наю |
шалява́ным |
шалява́нымі |
М. |
шалява́ным |
шалява́най |
шалява́ным |
шалява́ных |
Кароткая форма: шалява́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
шалява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
шалю́ецца |
шалю́юцца |
Прошлы час |
м. |
шалява́ўся |
шалява́ліся |
ж. |
шалява́лася |
н. |
шалява́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шалява́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шалю́ю |
шалю́ем |
2-я ас. |
шалю́еш |
шалю́еце |
3-я ас. |
шалю́е |
шалю́юць |
Прошлы час |
м. |
шалява́ў |
шалява́лі |
ж. |
шалява́ла |
н. |
шалява́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шалю́й |
шалю́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шалю́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шалягі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шалягі́ |
Р. |
Шаляго́ў |
Д. |
Шаляга́м |
В. |
Шалягі́ |
Т. |
Шаляга́мі |
М. |
Шаляга́х |
шаляні́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
шаляні́на |
Р. |
шаляні́ны |
Д. |
шаляні́не |
В. |
шаляні́ну |
Т. |
шаляні́най шаляні́наю |
М. |
шаляні́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
шаляні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шаляні́ца |
шаляні́цы |
Р. |
шаляні́цы |
шаляні́ц |
Д. |
шаляні́цы |
шаляні́цам |
В. |
шаляні́цу |
шаляні́ц |
Т. |
шаляні́цай шаляні́цаю |
шаляні́цамі |
М. |
шаляні́цы |
шаляні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шаляні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шаляні́ца |
шаляні́цы |
Р. |
шаляні́цы |
шаляні́ц |
Д. |
шаляні́цу |
шаляні́цам |
В. |
шаляні́цу |
шаляні́ц |
Т. |
шаляні́цам |
шаляні́цамі |
М. |
шаляні́цу |
шаляні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Шаляпкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Шаляпкі́ |
Р. |
Шаляпко́ў |
Д. |
Шаляпка́м |
В. |
Шаляпкі́ |
Т. |
Шаляпка́мі |
М. |
Шаляпка́х |
шалясну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да шалястаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шалясну́ |
шаляснё́м |
2-я ас. |
шалясне́ш |
шалесняце́ |
3-я ас. |
шалясне́ |
шалясну́ць |
Прошлы час |
м. |
шалясну́ў |
шалясну́лі |
ж. |
шалясну́ла |
н. |
шалясну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шалясні́ |
шалясні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
шалясну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.