Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шча́сціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

шча́сціць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчасцяда́йны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шчасцяда́йны	шчасцяда́йная	шчасцяда́йнае	шчасцяда́йныя
Р.	шчасцяда́йнага	шчасцяда́йнай шчасцяда́йнае	шчасцяда́йнага	шчасцяда́йных
Д.	шчасцяда́йнаму	шчасцяда́йнай	шчасцяда́йнаму	шчасцяда́йным
В.	шчасцяда́йны (неадуш.) шчасцяда́йнага (адуш.)	шчасцяда́йную	шчасцяда́йнае	шчасцяда́йныя (неадуш.) шчасцяда́йных (адуш.)
Т.	шчасцяда́йным	шчасцяда́йнай шчасцяда́йнаю	шчасцяда́йным	шчасцяда́йнымі
М.	шчасцяда́йным	шчасцяда́йнай	шчасцяда́йным	шчасцяда́йных

Крыніцы: piskunou2012.

шчасцяно́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шчасцяно́сны	шчасцяно́сная	шчасцяно́снае	шчасцяно́сныя
Р.	шчасцяно́снага	шчасцяно́снай шчасцяно́снае	шчасцяно́снага	шчасцяно́сных
Д.	шчасцяно́снаму	шчасцяно́снай	шчасцяно́снаму	шчасцяно́сным
В.	шчасцяно́сны (неадуш.) шчасцяно́снага (адуш.)	шчасцяно́сную	шчасцяно́снае	шчасцяно́сныя (неадуш.) шчасцяно́сных (адуш.)
Т.	шчасцяно́сным	шчасцяно́снай шчасцяно́снаю	шчасцяно́сным	шчасцяно́снымі
М.	шчасцяно́сным	шчасцяно́снай	шчасцяно́сным	шчасцяно́сных

Крыніцы: piskunou2012.

Шча́ткава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Шча́ты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

шча́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шчаўевакі́слы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шчаўевакі́слы	шчаўевакі́слая	шчаўевакі́слае	шчаўевакі́слыя
Р.	шчаўевакі́слага	шчаўевакі́слай шчаўевакі́слае	шчаўевакі́слага	шчаўевакі́слых
Д.	шчаўевакі́сламу	шчаўевакі́слай	шчаўевакі́сламу	шчаўевакі́слым
В.	шчаўевакі́слы (неадуш.) шчаўевакі́слага (адуш.)	шчаўевакі́слую	шчаўевакі́слае	шчаўевакі́слыя (неадуш.) шчаўевакі́слых (адуш.)
Т.	шчаўевакі́слым	шчаўевакі́слай шчаўевакі́слаю	шчаўевакі́слым	шчаўевакі́слымі
М.	шчаўевакі́слым	шчаўевакі́слай	шчаўевакі́слым	шчаўевакі́слых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

шча́ўевы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шча́ўевы	шча́ўевая	шча́ўевае	шча́ўевыя
Р.	шча́ўевага	шча́ўевай шча́ўевае	шча́ўевага	шча́ўевых
Д.	шча́ўеваму	шча́ўевай	шча́ўеваму	шча́ўевым
В.	шча́ўевы (неадуш.) шча́ўевага (адуш.)	шча́ўевую	шча́ўевае	шча́ўевыя (неадуш.) шча́ўевых (адуш.)
Т.	шча́ўевым	шча́ўевай шча́ўеваю	шча́ўевым	шча́ўевымі
М.	шча́ўевым	шча́ўевай	шча́ўевым	шча́ўевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шча́ўік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum